Φίλοι μου
Το ερώτημα αυτό μου δημιουργήθηκε την ημέρα που έμαθα για την πρώτη μεταμόσχευση τεχνητής καρδιάς. Πως είναι δυνατόν να ζήσει ο άνθρωπος δίχως συναισθήματα και τι επακόλουθα θα είχε στη ζωή του ανθρώπου αυτού αν τελικά δεν ένιωθε την αγάπη ή το μίσος και αφού ΑΠΟ ΠΑΙΔΙ γνώριζα ότι η καρδιά ορίζει τις δύο αισθήσεις αγάπης και μίσους. ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΒΡΩ ΚΑΜΙΑ ΛΟΓΙΚΗ ΕΞΗΓΗΣΗ για ορισμένα από τα συναισθήματα όπως πχ η ζήλεια σχετικά με την αίσθηση από την οποία πηγάζουν και το γεγονός αυτό τεκμηρίωσε μέσα μου ότι ΟΡΘΩΣ θεωρούνται ΥΠΑΡΚΤΕΣ από ορισμένους οι αισθήσεις της αγάπης και του μίσους. Στο παρελθόν εξήγησα ήδη αλλά θα επαναλάβω και εδώ ότι ο πόνος της αγάπης εκδηλώνεται στην καρδιά γεγονός που αποτελεί άλλη μία ΑΠΟΔΕΙΞΗ ότι η καρδιά είναι αυτή που αισθάνεται, παρά το γεγονός ότι μερικά Αμερικανάκια ψευτοεπιστήμονες, όπως ο γνωστός Ιρβιν Γιάλομ, αρνούνται να το παραδεχθούν.
Ρώτησα λοιπόν τον Γέροντά μου πως νιώθει αυτός ο άνθρωπος και πως ζει;;;;
Γέροντα, του είπα. Κάποτε ήλεγξα τα συναισθήματα και πέτυχα ΝΑ ΜΗΝ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ ΤΙΠΟΤΑ. ΤΟ διάστημα εκείνο ένιωθα ένα ΑΠΟΛΥΤΟ ΚΕΝΟ στην ψυχή μου αφού ζούσα σαν ένα κουφάρι το οποίο απλά περπατούσε και σκέπτονταν ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ και διαπίστωσα πόσο κενή γίνεται η ζωή του ανθρώπου. ΤΙ γίνεται λοιπόν στην περίπτωση των μεταμοσχέυσεων;;
"Αγόρι μου" μου είπε ο Πνευματικός μου. "Ο Θεός ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΠΟΤΕ να αφήσει άνθρωπο να ζει χωρίς να αισθάνεται όπως ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ παρατήρησες. Αυτό γιατί η καρδιά και οι αισθήσεις της αγάπης αποτελούν το μέσο το οποίο οδηγούνμ τελικά τον άνθρωπο στην κατεύθυνση της αρετής ΑΜΕΣΑ ή και έμμεσα. Άμεσα γίνεται αυτό με την επιλογή της αγάπης να αισθάνεται η καρδιά του ανθρώπου που οδηγεί τελικά στον δρόμο της αρετής και έμμεσα με την ΠΟΛΥΠΟΘΗΤΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑ. Αν ο άνθρωπος δεν αισθάνεται θα χάσει την ευκαιρία να μετανοήσει προς το τέλος της ζωής του και όπως συμβαίνει σε πολλούς πολλούς ανθρώπους και οι άνθρωποι αυτοί που θα ζούσαν με τεχνητή καρδιά δεν θα είχαν δυνατότητα να συναισθανθούν την αμαρτωλότητά τους και να νιώσουν την θλίψη. ΘΑ οδηγούντας δε ΣΥΝΕΧΩΣ προς το κακό και αφού ΔΕΝ ΘΑ ΕΝΙΩΘΑΝ ΤΥΨΕΙΣ και αυτό δεν θα ήταν προσωπική τους επιλογή αλλά αποτέλεσμα του τεχνητού της καρδιάς."
Έτσι λοιπόν τελικά ο Γέροντας μου αξήγησε ότι Ο ΘΕΟΣ ΕΠΕΜΒΑΙΝΕΙ και διαμέσω ενός ΚΡΥΦΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΣ ορίζει και η τεχνητή καρδιά γίνεται ικανή να αισθάνεται.
Ο Θεός λοιπόν ορίζει και ο άνθρωπος με τεχνητή καρδιά ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ όπως οι υπόλοιποι ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ και όπως σας μετέφερα ήδη τις εξηγήσεις που έλαβα από τον Γέροντά μου ο οποίος δεν ζει πλέον με την θνητή του μορφή και είναι κοινή η πεποίθηση ΟΛΩΝ ΜΑΣ ότι έγινε Άγιος όπως Αγία ήταν ΟΛΟΚΛΗΡΗ η ζωή του με το θνητό σαρκίο που τον κουβαλούσε μέχρη την ημέρα που το εγκατέλειψε.
Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου 2009
Τρίτη 1 Δεκεμβρίου 2009
Η περίπτωση της κλωνοποίησης και η γέννηση της ψυχής στην προκειμένη. Πως προκύπτει ψυχή τελικά;
Φίλοι μου
Πριν προχωρήσω στις απαντήσεις που ΕΛΑΒΑ από τον Γέροντά μου θα ήθελα να κάνω μία εισαγωγή στο θέμα.
Μαθαίνοντας τις απογορεύσεις κλωνοποίησης ανθρώπου κατέληξα στο συμπερασμα ότι ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟΝ τελικά να μην ύπάρξει κλωνοποίηση ανθρώπου. Υπάρχουν χιλιάδες τρελοί επιστήμονες που στο όνομα της έρευνας ΞΕΧΝΟΥΝ κάθε απογόρευση και επομένως θεωρώ ότι η κλωνοποίηση του ανθρώπου έχει γίνει ή ΘΑ ΓΙΝΕΙ όσες απογορεύσεις και αν υπάρχουν.
Πριν από χρόνια λοιπόν και όταν έμαθα για την περίπτωση της κλωνοποίησης δεν σας κρύβω ότι μου γεννήθηκαν ορισμένες απορίες.
Αν γεννηθεί άνθρωπος από κλωνοποίηση υπάρχει πιθανότητα να αναπαραχθεί άτομο με τα ίδια χαρακτηριστικά σκέψης δηλαδή ο άνθρωπος που θα προκύψει θα σκέφτεται και θα λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο;;;
Μετά από πολυήμερο στοχασμό κατέληξα στο συμπέρασμα ότι ο άνθρωπος ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ μονο αλλά ΓΙΝΕΤΑΙ και επομένως τα χαρακτηριστικά τα οποία θα συνθέτουν τον χαρακτήρα του ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ ότι θα είναι διαφορετικά και επομένως ο άνθρωπος που θα προκύψει, θα σκέφεται και θα λειτουργεί ΤΕΛΕΙΩΣ διαφορετικά από το μητρικό πρότυπο από το οποίο προήλθε.
Το επόμενο ερώτημα που στοχοποίησα και ΟΥΔΕΠΟΤΕ μέχρι πριν λίγους μήνες είχα απαντήσει είναι η περίπτωση της γέννησης της ψυχής στην προκειμένη περίπτωση.
Θεωρούσα αυτονόητο ότι αν η ψυχή ελάμβανε γέννηση τόσο από τον πατέρα όσο και από την μητέρα, τότε είναι ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ ότι αν υπήρχε ψυχή στην περίπτωση της κλωνοποίησης, αυτή θα έφερε τμήμα της ψυχής του μητρικού υλικού που χρησιμοποιήθηκε ή θα χρησιμοποιηθεί ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΑΥΤΟΥ.
Η απάντηση που έλαβα από τον Πνευματικό μου είναι ότι είναι ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ ότι έτσι όντως θα συμβαίνει και όπως υπέθεσα.
Συνέχισα λοιπόν την ερώτηση και την έθεσα ως εξής: Θα υπάρχει όντως ψυχή;;;
"Μα αγορι μου" μου είπε ο Γέροντάς μου είναι δυνατόν να γεννηθεί άνθρωπος χωρίς ψυχή;;;;
Και τότε τι συμβαίνει Γέροντα... ρώτησα εγώ.
Μα φυσικά ΤΟ ΕΧΕΙ ΦΡΟΝΤΙΣΕΙ Ο ΘΕΟΣ και όπως σκέφτηκες όντως τμήμα της ψυχής του ανθρώπου που έδωσε το μητρικό υλικό περνάει και γεννιέται η ψυχή με πανομοιότυπο τρόπο που γενιέται και σε όλους τους ανθρώπους. Ο άνθρωπος που θα προκύψει ΘΑ ΝΙΩΘΕΙ ΟΠΩΣ ΤΑ ΔΙΔΥΜΑ και ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΤΟΥ ΛΕΙΠΕΙ κάτι από την ζωή του το οποίο θα είναι ο άνθρωπος που αποτελεί το μητρικό υλικό. Αν ο γονέας μεγαλώνει το παιδί του το οποίο προέκυψε από τον ίδιο τότε το παιδί ΔΕΝ ΘΑ ΝΙΩΣΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΚΕΝΟ μέχρι που να τους χωρίσει ο θάνατος. 'Οταν επέλθει αυτό τότε ο πόνος είναι πολύ δυνατός τόσο όπως έχει παρατηρηθεί σε ορισμένα δίδυμα ή σε ζευγάρια ερωτευμένων που δεν αντέχει ο ένας τον θάνατο του άλλου και φεύγει από την ζωή λόγω υπερβολικής θλίψης. Είναι η ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΓΑΠΗ η οποία ορίζεται από ΠΑΝΟΜΟΙΟΤΥΠΗ ψυχή η οποία ζει δίπλα και ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΙ ΤΟΝ ΧΩΡΙΣΜΟ.
Βεβαιότατα σε περίπτωση που ο γονέας δεν έχει επιλογή την αγάπη ως πορεία ζωής θα επιλέξει και ΔΕΝ ΘΑ ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ ΘΛΙΨΗ με αποτέλεσμα ο θάνατος του ανθρώπου που έδωσε το μητρικό υλικό και μεγάλωσε το παιδί του ΝΑ ΜΗΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΕΙ αίτιο θλίψης ικανό να ορίσει θάνατο.
Σας πληροφορώ ότι ένιωσα πολύ περιέργα όταν μου εξηγήθηκαν τα σχετικά και αυτό γιατί ΓΝΩΡΙΖΩ ΖΕΥΓΗ που πέθαναν σε διάστημα μίας εβδομάδας. Γνωρίζω αδέρφια δίδυμα που πέθαναν ομοίως.Τέλος γνωρίζω αδέρφια ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΕΤΕΡΟΘΑΛΗ που πέθαναν με διαφορά ελαχίστων ημερών.
Στη συνέχεια ο Γέροντάς μου μου εξήγησε ότι αν δεν υπήρχε ψυχή στον άνθρωπο τότε αυτός θα λειτουργούσε ΕΝΤΕΛΩΣ ως ζώο και επειδή η κλωνοποίηση στο μέλλον ενδέχεται να χρησιμοποιηθεί ως μέσο τεκνοποίησης ανθρώπων που δεν θα αποκτούσαν διαφορετικά απογόνους Ο ΘΕΟΣ ΟΡΙΣΕ και ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ ΨΥΧΗ όπως ΣΕ ΑΠΑΝΤΕΣ τους ανθρώπους. Η εκκλησία μου είπε ο Γέροντας ΟΡΘΩΣ δεν επιτρέπει την κλωνοποίηση γιατί πολύ απλά η χρήση της μέχρι στιγμής στοχοποιήθηκε στα πρότυπα που ΨΕΥΔΩΣ δημιουργήθηκαν από ανθρώπους που πιστεύουν στην μετενσάρκωση και στην ελπίδα απανόδου στην ζωή μελλοντικά με μία κλωνοποίησή τους από DNA το οποίο φύλαξαν ειδικά για αυτόν τον σκοπό. Είναι προφανές ότι δημιουργήθηκαν ήδη ΑΠΑΤΕΣ στηριγμένες στην κλωνοποίση και θα δημιουργηθούν ΒΕΒΑΙΟΤΑΤΑ και νέες στο μέλλον όπως στην περίπτωση των ομοφυλόφιλων που ευφεβρίσκουν ΣΥΝΕΧΩΣ τεχνάσματα για να νομιμοποιήσουν της παρά φύσιν επιλογή τους.
Πριν προχωρήσω στις απαντήσεις που ΕΛΑΒΑ από τον Γέροντά μου θα ήθελα να κάνω μία εισαγωγή στο θέμα.
Μαθαίνοντας τις απογορεύσεις κλωνοποίησης ανθρώπου κατέληξα στο συμπερασμα ότι ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟΝ τελικά να μην ύπάρξει κλωνοποίηση ανθρώπου. Υπάρχουν χιλιάδες τρελοί επιστήμονες που στο όνομα της έρευνας ΞΕΧΝΟΥΝ κάθε απογόρευση και επομένως θεωρώ ότι η κλωνοποίηση του ανθρώπου έχει γίνει ή ΘΑ ΓΙΝΕΙ όσες απογορεύσεις και αν υπάρχουν.
Πριν από χρόνια λοιπόν και όταν έμαθα για την περίπτωση της κλωνοποίησης δεν σας κρύβω ότι μου γεννήθηκαν ορισμένες απορίες.
Αν γεννηθεί άνθρωπος από κλωνοποίηση υπάρχει πιθανότητα να αναπαραχθεί άτομο με τα ίδια χαρακτηριστικά σκέψης δηλαδή ο άνθρωπος που θα προκύψει θα σκέφτεται και θα λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο;;;
Μετά από πολυήμερο στοχασμό κατέληξα στο συμπέρασμα ότι ο άνθρωπος ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ μονο αλλά ΓΙΝΕΤΑΙ και επομένως τα χαρακτηριστικά τα οποία θα συνθέτουν τον χαρακτήρα του ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ ότι θα είναι διαφορετικά και επομένως ο άνθρωπος που θα προκύψει, θα σκέφεται και θα λειτουργεί ΤΕΛΕΙΩΣ διαφορετικά από το μητρικό πρότυπο από το οποίο προήλθε.
Το επόμενο ερώτημα που στοχοποίησα και ΟΥΔΕΠΟΤΕ μέχρι πριν λίγους μήνες είχα απαντήσει είναι η περίπτωση της γέννησης της ψυχής στην προκειμένη περίπτωση.
Θεωρούσα αυτονόητο ότι αν η ψυχή ελάμβανε γέννηση τόσο από τον πατέρα όσο και από την μητέρα, τότε είναι ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ ότι αν υπήρχε ψυχή στην περίπτωση της κλωνοποίησης, αυτή θα έφερε τμήμα της ψυχής του μητρικού υλικού που χρησιμοποιήθηκε ή θα χρησιμοποιηθεί ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΑΥΤΟΥ.
Η απάντηση που έλαβα από τον Πνευματικό μου είναι ότι είναι ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ ότι έτσι όντως θα συμβαίνει και όπως υπέθεσα.
Συνέχισα λοιπόν την ερώτηση και την έθεσα ως εξής: Θα υπάρχει όντως ψυχή;;;
"Μα αγορι μου" μου είπε ο Γέροντάς μου είναι δυνατόν να γεννηθεί άνθρωπος χωρίς ψυχή;;;;
Και τότε τι συμβαίνει Γέροντα... ρώτησα εγώ.
Μα φυσικά ΤΟ ΕΧΕΙ ΦΡΟΝΤΙΣΕΙ Ο ΘΕΟΣ και όπως σκέφτηκες όντως τμήμα της ψυχής του ανθρώπου που έδωσε το μητρικό υλικό περνάει και γεννιέται η ψυχή με πανομοιότυπο τρόπο που γενιέται και σε όλους τους ανθρώπους. Ο άνθρωπος που θα προκύψει ΘΑ ΝΙΩΘΕΙ ΟΠΩΣ ΤΑ ΔΙΔΥΜΑ και ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΤΟΥ ΛΕΙΠΕΙ κάτι από την ζωή του το οποίο θα είναι ο άνθρωπος που αποτελεί το μητρικό υλικό. Αν ο γονέας μεγαλώνει το παιδί του το οποίο προέκυψε από τον ίδιο τότε το παιδί ΔΕΝ ΘΑ ΝΙΩΣΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΚΕΝΟ μέχρι που να τους χωρίσει ο θάνατος. 'Οταν επέλθει αυτό τότε ο πόνος είναι πολύ δυνατός τόσο όπως έχει παρατηρηθεί σε ορισμένα δίδυμα ή σε ζευγάρια ερωτευμένων που δεν αντέχει ο ένας τον θάνατο του άλλου και φεύγει από την ζωή λόγω υπερβολικής θλίψης. Είναι η ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΓΑΠΗ η οποία ορίζεται από ΠΑΝΟΜΟΙΟΤΥΠΗ ψυχή η οποία ζει δίπλα και ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΙ ΤΟΝ ΧΩΡΙΣΜΟ.
Βεβαιότατα σε περίπτωση που ο γονέας δεν έχει επιλογή την αγάπη ως πορεία ζωής θα επιλέξει και ΔΕΝ ΘΑ ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ ΘΛΙΨΗ με αποτέλεσμα ο θάνατος του ανθρώπου που έδωσε το μητρικό υλικό και μεγάλωσε το παιδί του ΝΑ ΜΗΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΕΙ αίτιο θλίψης ικανό να ορίσει θάνατο.
Σας πληροφορώ ότι ένιωσα πολύ περιέργα όταν μου εξηγήθηκαν τα σχετικά και αυτό γιατί ΓΝΩΡΙΖΩ ΖΕΥΓΗ που πέθαναν σε διάστημα μίας εβδομάδας. Γνωρίζω αδέρφια δίδυμα που πέθαναν ομοίως.Τέλος γνωρίζω αδέρφια ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΕΤΕΡΟΘΑΛΗ που πέθαναν με διαφορά ελαχίστων ημερών.
Στη συνέχεια ο Γέροντάς μου μου εξήγησε ότι αν δεν υπήρχε ψυχή στον άνθρωπο τότε αυτός θα λειτουργούσε ΕΝΤΕΛΩΣ ως ζώο και επειδή η κλωνοποίηση στο μέλλον ενδέχεται να χρησιμοποιηθεί ως μέσο τεκνοποίησης ανθρώπων που δεν θα αποκτούσαν διαφορετικά απογόνους Ο ΘΕΟΣ ΟΡΙΣΕ και ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ ΨΥΧΗ όπως ΣΕ ΑΠΑΝΤΕΣ τους ανθρώπους. Η εκκλησία μου είπε ο Γέροντας ΟΡΘΩΣ δεν επιτρέπει την κλωνοποίηση γιατί πολύ απλά η χρήση της μέχρι στιγμής στοχοποιήθηκε στα πρότυπα που ΨΕΥΔΩΣ δημιουργήθηκαν από ανθρώπους που πιστεύουν στην μετενσάρκωση και στην ελπίδα απανόδου στην ζωή μελλοντικά με μία κλωνοποίησή τους από DNA το οποίο φύλαξαν ειδικά για αυτόν τον σκοπό. Είναι προφανές ότι δημιουργήθηκαν ήδη ΑΠΑΤΕΣ στηριγμένες στην κλωνοποίση και θα δημιουργηθούν ΒΕΒΑΙΟΤΑΤΑ και νέες στο μέλλον όπως στην περίπτωση των ομοφυλόφιλων που ευφεβρίσκουν ΣΥΝΕΧΩΣ τεχνάσματα για να νομιμοποιήσουν της παρά φύσιν επιλογή τους.
Τετάρτη 4 Νοεμβρίου 2009
Η ζωή και ο βίος του Αγίου Γεωργίου Καρσλίδη
Ο Άγιος Αθανάσιος-Συμεών- Γεώργιος Καρσλίδης και όπως είναι το πλήρες όνομά του, γεννήθηκε το 1901 στην Αργυρούπολη του Πόντου.
Μικρός έχασε τους γονείς του και σε ηλικία των επτά ετών έζησε την πρώτη εξορία φτάνοντας στην Θεοδοσιούπολη της Μεγάλης Αρμενίας. Ταξίδεψε με ένα δώρο στον κόρφο του, το οποίο όρισε τελικά την μεγάλη αγάπη του στην Παναγία. Ήταν μια μικρή εικόνα της Θεομήτορος και όπως συνήθιζε να την αποκαλεί στις προσευχές του. Το δώρο του το έδωσε η μητέρα του. Ο τότε βαπτισμένος με το όνομα Αθανάσιος νεαρός έφτασε τελικά στην Τιφλίδα της Γεωργίας και όπου τον άφησε σε ένα μοναστήρι ο παππούς του. Εκεί με την Ευλογία του Κυρίου και την αγάπη της Παναγίας μας ο νεαρός τότε Αθανάσιος έμαθε να μαγειρεύει, να ράβει και να υφαίνει.
Στο μοναστήρι άρχισε τις πρώτες ασκήσεις και πνευματικούς αγώνες με ΤΗΝ ΑΠΑΡΧΗ της διδασκαλίας της Κλίμακας που είναι η νηστεία και η προσευχή. Τα δύο αυτά όπλα του τα δίδαξε ο ηγούμενος της μονής και πνευματικός του που έφερε το όνομα Γεώργιος επίσης και ήταν αυτός που τον ώθησε στις ασκήσεις ΠΛΗΡΟΥΣ ΝΗΣΤΕΙΑΣ σαράντα ημερών κατά πως ασκούνται ΟΛΟΙ οι ασκητές της ερήμου κατά πως λέγονται οι μοναχοί οι οποίοι επέδειξαν μεγάλη αντοχή στις κακουχίες με όπλο ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΜΟΝΟ. Θυμίζω τον Άγιο Αντώνιο που ελάμβανε ένα καρβέλι από ένα κοράκι ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ για την διατροφή του στην σπηλιά στην οποία διέμενε.
Στις 20 Ιουλίου του 1919 έλαβε το αγγελικό χρίσμα με το όνομα Συμεών, υποσχόμενος ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΟΡΚΙΖΟΜΕΝΟΣ ότι θα τηρήσει τις τρεις θεμελιώδης αρετές του μοναχισμού που είναι η υπακοή, ακτησία και η παρθενία.
Η Ρώσικη επανάσταση το 1917 όρισε την καταστροφή και το κάψιμο των Ρωσικών μονών. Φτάνοντας στο μοναστήρι οι επαναστάτες, ο Αθανάσιος τότε ακόμη και αφού δεν είχε λάβει το αγγελικό χρίσμα κρύφτηκε στο δωμάτιο που υπήρχε για τουαλέτα και μέσα στον οχετό εκείνο όπου μαζεύονταν τα λήμματα συνελήφθηκε και οδηγήθηκε στο εκτελεστικό απόσπασμα. Ως τιμωρία γιατί κρύφθηκε μέσα στις βρωμιές του υπονόμου στο κελί όπου φυλακίστηκε του έδωσαν για κρεβάτι μία σανίδα γεμάτη από κοπριές την οποία πρότερα οι δεσμοφύλακες είχαν βουτήξει στις λάσπες όπου κυλιούνταν τα γουρούνια, πάνω στην οποία τον έβαλαν να κοιμηθεί.
Στο στήθος του το 17χρονο αμούστακο ακόμη παιδάκι είχε την εικόνα της μητέρας του ως φυλακτό και προσεύχονταν στην Παναγία την οποία απεικόνιζε. ΤΡΕΙΣ ΣΦΑΙΡΕΣ ρίχθηκαν προς το μέρος του και όταν όλοι οι άλλοι εκτελεσθέντες ήταν νεκροί αυτός έζησε γιατί πολύ απλά το εικόνισμα είχε ένα μεταλλικό επίχρισμα όπως είναι οι εικόνες που αποτελούν τα γνωστά κειμήλια και πολλές από τις θαυματουργές εικόνες. Η μία σφαίρα λοιπόν που στόχευε στην καρδιά του βρήκε το μεταλλικό επίχρισμα και εξοστρακίστηκε. Η μία πέρασε ξυστά από τον αυχένα του αφήνοντας μία ουλή στο πλάι του λαιμού και η Τρίτη τον βρήκε στην κνήμη.
Υπήρχε ένα άτυπος νόμος τις εποχές εκείνες και οι κατάδικοι οι οποίοι δέχονταν τρεις σφαίρες σε εκτελεστικό απόσπασμα και ζούσαν ακόμη τους χαρίζονταν η ζωή. Έτσι και ο Αθανάσιος τότε γλύτωσε και του δόθηκε χάρη. Ωστόσο οδηγήθηκε στην εξορία στα βάθη της Ρωσίας όπου και στις 8 Σεπτεμβρίου του 1925 χειροτονήθηκε Αρχιμανδρίτης με το όνομα Γεώργιος και όπως συνηθίζεται για μοναχούς οι οποίοι έχουν υποσχεθεί τις τρεις αρετές που προαναφέρθηκαν, ΑΝ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΝΕΟΣ ακόμη, γεγονός που ορίστηκε από τις αρετές οι οποίες ΕΛΑΜΠΑΝ πάνω του.
Το διάστημα εκείνο που μεσολάβησε μέχρι το 1930 που ήρθε τελικά ο Άγιος στην Ελλάδα είχε δει ήδη πολλά οράματα τα οποία όριζαν τον μέλλον των πνευματικών του τέκνων γεγονός που η φήμη του ορίστηκε ως οσίου αν και ήταν πολύ νέος ακόμη.
Στην Ελλάδα τελικά κατέληξε στην Κώμη της Σίψας η οποία σήμερα ονομάζεται Ταξιάρχες. Είναι ένας μικρός συνοικισμός λίγα χιλιόμετρα από την πόλη της Δράμας. Εκεί έχτισε το σημερινό μοναστήρι και την πρώτη εκκλησία η οποία σώζεται μέχρι και σήμερα βεβαίως αν και έχουν κτιστεί τριγύρω και άλλες μικρές εκκλησίες για να βρίσκουν ησυχία οι μοναχές που κατέληξαν εκεί τα επόμενα χρόνια και για να καλυφθούν οι ανάγκες των πιστών που ήθελαν να παρακολουθήσουν την Θεία λειτουργία.
Κατά της διάρκεια της κατοχής αλλά και αργότερα στον εμφύλιο ο Αθανάσιος Συμεών Γεώργιος Καρσλίδης και όπως είναι το πλήρες όνομα αυτού έζησε για άλλη μια φορές τις ορδές ενός πολέμου αλλά είχε την ευτυχία και αυτή τη φορά κανείς δεν ενόχλησε το Μοναστήρι στο οποίο πολλοί κατέρχονταν για προστασία. Έκρυβε τους άντρες και έλεγε ότι είναι μόνο γυναίκες και μικρά παιδιά εκεί καθώς και οι μοναχές καθότι το μοναστήρι ήταν γυναικείο. Έτσι οι διώκτες έφευγαν μην θέλοντας να κάνουν κακό στα γυναικόπαιδα και αυτό έγινε ακόμη και στον εμφύλιο. Πολλοί ήταν οι κάτοικοι του μικρού χωριού που φιλοξενούσαν τους νεοεξόριστους κυρίως Πόντιους που έφυγαν από τα ορεινά χωριά καθώς και όσους κυνηγούσαν οι Βούλγαροι κυρίως Κομιτατζήδες, λαμβάνοντας πληροφορίες από τους γνωστούς σπιούνους που έδρασαν τα χρόνια εκείνα και όπως είναι γνωστές πολλές ιστορίες εδώ στην Δράμα.
Κάποια στιγμή δικάστηκε και καταδικάστηκε από τους Κομητατζήδες σε θάνατο, και πήγε μια ομάδα για να τον συλλάβει. Ο Γέροντας τους περίμενε στην είσοδο του χωριού και τους λέει "εμένα ψάχνετε". Εκείνη την ώρα πιάνει μια μεγάλη χαλαζόπτωση η οποία ΜΕ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟ τρόπο έπεφτε γύρω-γύρω και στην μέση ο Γέροντας και η φρουρά που ήρθε να τον συλλάβει ΔΕΝ ΚΙΝΔΥΝΕΨΕ ΚΑΘΟΛΟΥ και μάλιστα ΔΕΝ ΕΠΕΣΕ ΣΤΑΓΟΝΑ πάνω τους, Το γεγονός αυτό είχε ως αποτέλεσμα την λιποτάκτηση των ανθρώπων αυτών οι οποίοι κατέφυγαν στα βουνά για να μην συλληφθούν με εξαίρεση τον αρχηγο της φρουράς ο οποίος πήγε και εξήγησε τι έγινε και ζήτησε να δοθεί χάρη στον Γέροντα. Το γεγονός αυτό έκανε ιδιαίτερη εντύπωση στον διοικητή εδώ της Δράμας των Κομητατζήδων ο οποίος ζήτησε να μην ενοχληθεί ξανά ο Γέροντας τον οποίο πήγε και βρήκε ο ίδιος και του ζήτησε να μην δόσει ξανά δικαίωμα υποθάλπτοντας τους πολίτες που αναζητούσαν καταφύγιο. Ο Γέροντας του είπε: "Αν εσύ ερχόσουν και μου ζητούσες να σε σώσω από τοςυ Έλληνες που σε καταδιώκουν, θα το έκανα ευχαρίστως. Να θυμάσαι ότι σύντομα οι Γερμανοί θα εγκαταλείψουν την χώρα και εσείς θα αναγκαστείτε να φύγετε στην χώρα σας. Αυτό θα γίνει ΔΙΧΩΣ ΜΑΧΕΣ" και όπως τελικά έγινε, γεγονός το οποίο ο Γέροντας προγνώριζε από την Αγγελική επικοινωνία που είχε και ΔΕΝ ΝΤΡΕΠΟΝΤΑΝ ΠΟΤΕ να αναφέρει.
Ο Γεώργιος τότε έλεγε ΠΟΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΔΩΣΕΤΕ ΑΔΕΡΦΙΑ ΣΑΣ στους κατοίκους του χωριού τους οποίους λειτουργούσε στο ύπαιθρο. Ο ναός που αφιερώθηκε στην Ανάληψη του κυρίου ξεκίνησε το 1939. ΗΞΕΡΕ από την αγγελική επικοινωνία υποθέτω που είχε ότι θα προσφεύγουν πολλοί για προστασία και ήθελε τα πνευματικά του παιδιά να μην υποπέσουν στο αμάρτημα της προδοσίας και της ηθικής αυτουργίας σε φόνους. Το γεγονός της προανακοίνωσης της ημερομηνίας του θανάτου του επιβεβαιώνει την αγγελική επικοινωνία και αφού ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΘΕΣΗ να προβλέπει το μέλλον εκτός από τον Ύψιστο.
Είναι πολλές οι ιστορίες που λέγονται από τις μοναχές τις οποίες δίδαξε με κυριότερη την ηγουμένη η οποία ίδρυσε αργότερα το γυναικείο τμήμα της μονής.
Η προσευχή του όρισε πολλά θαύματα τα επόμενα χρόνια μεσολαβώντας ο Γέροντας (=ΔΙΔΑΣΚΩΝ) Γεώργιος. Προσεύχονταν ΠΑΝΤΑ στην Θεομήτορα Παναγία μας και όπως του άρεσε να την αποκαλεί και ΠΑΝΤΑ χρησιμοποιώντας το μικρό εικόνισμα το οποίο του είχε σώσει την ζωή. Το εικόνισμα αυτό σώζεται ακόμη και φέρει το σημάδι από την σφαίρα από την οποία σώθηκε η ζωή του αγίου.
Το 1959 και σε ηλικία 58 ετών τελικά οδηγήθηκε ενώπιων της Αγίας Τριάδος, ΟΠΩΣ ΠΡΟΤΕΡΑ ΕΙΧΕ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙ την ημερομηνία του επίγειου θανάτου του, για να λάβει το αξίωμα του Αγγέλου. Έκτοτε έγιναν γνωστά στην Δράμα αρκετά θαύματα, αλλά έμενε ξεχασμένος από το οικουμενικό Πατριαρχείο γιατί δεν είχαν μεριμνήσει οι μητροπολίτες πρότερα του σημερινού Ποντιακής καταγωγής Σεβασμιότατου Κύριου κυρίου Παύλου ο οποίος έστειλε τον φάκελο του Γέροντα και ζήτησε την επίσημη αναγνώριση όπως και έγινε .
Μικρός έχασε τους γονείς του και σε ηλικία των επτά ετών έζησε την πρώτη εξορία φτάνοντας στην Θεοδοσιούπολη της Μεγάλης Αρμενίας. Ταξίδεψε με ένα δώρο στον κόρφο του, το οποίο όρισε τελικά την μεγάλη αγάπη του στην Παναγία. Ήταν μια μικρή εικόνα της Θεομήτορος και όπως συνήθιζε να την αποκαλεί στις προσευχές του. Το δώρο του το έδωσε η μητέρα του. Ο τότε βαπτισμένος με το όνομα Αθανάσιος νεαρός έφτασε τελικά στην Τιφλίδα της Γεωργίας και όπου τον άφησε σε ένα μοναστήρι ο παππούς του. Εκεί με την Ευλογία του Κυρίου και την αγάπη της Παναγίας μας ο νεαρός τότε Αθανάσιος έμαθε να μαγειρεύει, να ράβει και να υφαίνει.
Στο μοναστήρι άρχισε τις πρώτες ασκήσεις και πνευματικούς αγώνες με ΤΗΝ ΑΠΑΡΧΗ της διδασκαλίας της Κλίμακας που είναι η νηστεία και η προσευχή. Τα δύο αυτά όπλα του τα δίδαξε ο ηγούμενος της μονής και πνευματικός του που έφερε το όνομα Γεώργιος επίσης και ήταν αυτός που τον ώθησε στις ασκήσεις ΠΛΗΡΟΥΣ ΝΗΣΤΕΙΑΣ σαράντα ημερών κατά πως ασκούνται ΟΛΟΙ οι ασκητές της ερήμου κατά πως λέγονται οι μοναχοί οι οποίοι επέδειξαν μεγάλη αντοχή στις κακουχίες με όπλο ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΜΟΝΟ. Θυμίζω τον Άγιο Αντώνιο που ελάμβανε ένα καρβέλι από ένα κοράκι ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ για την διατροφή του στην σπηλιά στην οποία διέμενε.
Στις 20 Ιουλίου του 1919 έλαβε το αγγελικό χρίσμα με το όνομα Συμεών, υποσχόμενος ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΟΡΚΙΖΟΜΕΝΟΣ ότι θα τηρήσει τις τρεις θεμελιώδης αρετές του μοναχισμού που είναι η υπακοή, ακτησία και η παρθενία.
Η Ρώσικη επανάσταση το 1917 όρισε την καταστροφή και το κάψιμο των Ρωσικών μονών. Φτάνοντας στο μοναστήρι οι επαναστάτες, ο Αθανάσιος τότε ακόμη και αφού δεν είχε λάβει το αγγελικό χρίσμα κρύφτηκε στο δωμάτιο που υπήρχε για τουαλέτα και μέσα στον οχετό εκείνο όπου μαζεύονταν τα λήμματα συνελήφθηκε και οδηγήθηκε στο εκτελεστικό απόσπασμα. Ως τιμωρία γιατί κρύφθηκε μέσα στις βρωμιές του υπονόμου στο κελί όπου φυλακίστηκε του έδωσαν για κρεβάτι μία σανίδα γεμάτη από κοπριές την οποία πρότερα οι δεσμοφύλακες είχαν βουτήξει στις λάσπες όπου κυλιούνταν τα γουρούνια, πάνω στην οποία τον έβαλαν να κοιμηθεί.
Στο στήθος του το 17χρονο αμούστακο ακόμη παιδάκι είχε την εικόνα της μητέρας του ως φυλακτό και προσεύχονταν στην Παναγία την οποία απεικόνιζε. ΤΡΕΙΣ ΣΦΑΙΡΕΣ ρίχθηκαν προς το μέρος του και όταν όλοι οι άλλοι εκτελεσθέντες ήταν νεκροί αυτός έζησε γιατί πολύ απλά το εικόνισμα είχε ένα μεταλλικό επίχρισμα όπως είναι οι εικόνες που αποτελούν τα γνωστά κειμήλια και πολλές από τις θαυματουργές εικόνες. Η μία σφαίρα λοιπόν που στόχευε στην καρδιά του βρήκε το μεταλλικό επίχρισμα και εξοστρακίστηκε. Η μία πέρασε ξυστά από τον αυχένα του αφήνοντας μία ουλή στο πλάι του λαιμού και η Τρίτη τον βρήκε στην κνήμη.
Υπήρχε ένα άτυπος νόμος τις εποχές εκείνες και οι κατάδικοι οι οποίοι δέχονταν τρεις σφαίρες σε εκτελεστικό απόσπασμα και ζούσαν ακόμη τους χαρίζονταν η ζωή. Έτσι και ο Αθανάσιος τότε γλύτωσε και του δόθηκε χάρη. Ωστόσο οδηγήθηκε στην εξορία στα βάθη της Ρωσίας όπου και στις 8 Σεπτεμβρίου του 1925 χειροτονήθηκε Αρχιμανδρίτης με το όνομα Γεώργιος και όπως συνηθίζεται για μοναχούς οι οποίοι έχουν υποσχεθεί τις τρεις αρετές που προαναφέρθηκαν, ΑΝ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΝΕΟΣ ακόμη, γεγονός που ορίστηκε από τις αρετές οι οποίες ΕΛΑΜΠΑΝ πάνω του.
Το διάστημα εκείνο που μεσολάβησε μέχρι το 1930 που ήρθε τελικά ο Άγιος στην Ελλάδα είχε δει ήδη πολλά οράματα τα οποία όριζαν τον μέλλον των πνευματικών του τέκνων γεγονός που η φήμη του ορίστηκε ως οσίου αν και ήταν πολύ νέος ακόμη.
Στην Ελλάδα τελικά κατέληξε στην Κώμη της Σίψας η οποία σήμερα ονομάζεται Ταξιάρχες. Είναι ένας μικρός συνοικισμός λίγα χιλιόμετρα από την πόλη της Δράμας. Εκεί έχτισε το σημερινό μοναστήρι και την πρώτη εκκλησία η οποία σώζεται μέχρι και σήμερα βεβαίως αν και έχουν κτιστεί τριγύρω και άλλες μικρές εκκλησίες για να βρίσκουν ησυχία οι μοναχές που κατέληξαν εκεί τα επόμενα χρόνια και για να καλυφθούν οι ανάγκες των πιστών που ήθελαν να παρακολουθήσουν την Θεία λειτουργία.
Κατά της διάρκεια της κατοχής αλλά και αργότερα στον εμφύλιο ο Αθανάσιος Συμεών Γεώργιος Καρσλίδης και όπως είναι το πλήρες όνομα αυτού έζησε για άλλη μια φορές τις ορδές ενός πολέμου αλλά είχε την ευτυχία και αυτή τη φορά κανείς δεν ενόχλησε το Μοναστήρι στο οποίο πολλοί κατέρχονταν για προστασία. Έκρυβε τους άντρες και έλεγε ότι είναι μόνο γυναίκες και μικρά παιδιά εκεί καθώς και οι μοναχές καθότι το μοναστήρι ήταν γυναικείο. Έτσι οι διώκτες έφευγαν μην θέλοντας να κάνουν κακό στα γυναικόπαιδα και αυτό έγινε ακόμη και στον εμφύλιο. Πολλοί ήταν οι κάτοικοι του μικρού χωριού που φιλοξενούσαν τους νεοεξόριστους κυρίως Πόντιους που έφυγαν από τα ορεινά χωριά καθώς και όσους κυνηγούσαν οι Βούλγαροι κυρίως Κομιτατζήδες, λαμβάνοντας πληροφορίες από τους γνωστούς σπιούνους που έδρασαν τα χρόνια εκείνα και όπως είναι γνωστές πολλές ιστορίες εδώ στην Δράμα.
Κάποια στιγμή δικάστηκε και καταδικάστηκε από τους Κομητατζήδες σε θάνατο, και πήγε μια ομάδα για να τον συλλάβει. Ο Γέροντας τους περίμενε στην είσοδο του χωριού και τους λέει "εμένα ψάχνετε". Εκείνη την ώρα πιάνει μια μεγάλη χαλαζόπτωση η οποία ΜΕ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟ τρόπο έπεφτε γύρω-γύρω και στην μέση ο Γέροντας και η φρουρά που ήρθε να τον συλλάβει ΔΕΝ ΚΙΝΔΥΝΕΨΕ ΚΑΘΟΛΟΥ και μάλιστα ΔΕΝ ΕΠΕΣΕ ΣΤΑΓΟΝΑ πάνω τους, Το γεγονός αυτό είχε ως αποτέλεσμα την λιποτάκτηση των ανθρώπων αυτών οι οποίοι κατέφυγαν στα βουνά για να μην συλληφθούν με εξαίρεση τον αρχηγο της φρουράς ο οποίος πήγε και εξήγησε τι έγινε και ζήτησε να δοθεί χάρη στον Γέροντα. Το γεγονός αυτό έκανε ιδιαίτερη εντύπωση στον διοικητή εδώ της Δράμας των Κομητατζήδων ο οποίος ζήτησε να μην ενοχληθεί ξανά ο Γέροντας τον οποίο πήγε και βρήκε ο ίδιος και του ζήτησε να μην δόσει ξανά δικαίωμα υποθάλπτοντας τους πολίτες που αναζητούσαν καταφύγιο. Ο Γέροντας του είπε: "Αν εσύ ερχόσουν και μου ζητούσες να σε σώσω από τοςυ Έλληνες που σε καταδιώκουν, θα το έκανα ευχαρίστως. Να θυμάσαι ότι σύντομα οι Γερμανοί θα εγκαταλείψουν την χώρα και εσείς θα αναγκαστείτε να φύγετε στην χώρα σας. Αυτό θα γίνει ΔΙΧΩΣ ΜΑΧΕΣ" και όπως τελικά έγινε, γεγονός το οποίο ο Γέροντας προγνώριζε από την Αγγελική επικοινωνία που είχε και ΔΕΝ ΝΤΡΕΠΟΝΤΑΝ ΠΟΤΕ να αναφέρει.
Ο Γεώργιος τότε έλεγε ΠΟΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΔΩΣΕΤΕ ΑΔΕΡΦΙΑ ΣΑΣ στους κατοίκους του χωριού τους οποίους λειτουργούσε στο ύπαιθρο. Ο ναός που αφιερώθηκε στην Ανάληψη του κυρίου ξεκίνησε το 1939. ΗΞΕΡΕ από την αγγελική επικοινωνία υποθέτω που είχε ότι θα προσφεύγουν πολλοί για προστασία και ήθελε τα πνευματικά του παιδιά να μην υποπέσουν στο αμάρτημα της προδοσίας και της ηθικής αυτουργίας σε φόνους. Το γεγονός της προανακοίνωσης της ημερομηνίας του θανάτου του επιβεβαιώνει την αγγελική επικοινωνία και αφού ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΘΕΣΗ να προβλέπει το μέλλον εκτός από τον Ύψιστο.
Είναι πολλές οι ιστορίες που λέγονται από τις μοναχές τις οποίες δίδαξε με κυριότερη την ηγουμένη η οποία ίδρυσε αργότερα το γυναικείο τμήμα της μονής.
Η προσευχή του όρισε πολλά θαύματα τα επόμενα χρόνια μεσολαβώντας ο Γέροντας (=ΔΙΔΑΣΚΩΝ) Γεώργιος. Προσεύχονταν ΠΑΝΤΑ στην Θεομήτορα Παναγία μας και όπως του άρεσε να την αποκαλεί και ΠΑΝΤΑ χρησιμοποιώντας το μικρό εικόνισμα το οποίο του είχε σώσει την ζωή. Το εικόνισμα αυτό σώζεται ακόμη και φέρει το σημάδι από την σφαίρα από την οποία σώθηκε η ζωή του αγίου.
Το 1959 και σε ηλικία 58 ετών τελικά οδηγήθηκε ενώπιων της Αγίας Τριάδος, ΟΠΩΣ ΠΡΟΤΕΡΑ ΕΙΧΕ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙ την ημερομηνία του επίγειου θανάτου του, για να λάβει το αξίωμα του Αγγέλου. Έκτοτε έγιναν γνωστά στην Δράμα αρκετά θαύματα, αλλά έμενε ξεχασμένος από το οικουμενικό Πατριαρχείο γιατί δεν είχαν μεριμνήσει οι μητροπολίτες πρότερα του σημερινού Ποντιακής καταγωγής Σεβασμιότατου Κύριου κυρίου Παύλου ο οποίος έστειλε τον φάκελο του Γέροντα και ζήτησε την επίσημη αναγνώριση όπως και έγινε .
Σάββατο 22 Αυγούστου 2009
Οι διαφορές Καθολικής και Ορθοδόξου εκκλησίας και η σημαντικότητα αυτών.
Στον αυτόν τον δεσμό http://www.e-magazino.gr/forum/index.php?topic=6581.0 θα βρείτε μερικές αναφορές σχετικά με τις διαφορές Ορθοδόξου και Καθολικής εκκλησίας. Δεν θα μείνω σε αυτές αλλά θα σχολιάσω με καυστικό τρόπο για να διορθώσω τόσο τους Καθολικούς που ΚΑΠΟΤΕ είχαν το αλάθητο του Πάπα όσο και τους Ορθοδόξους που αποδίδουν το αλάθητο στις Γραφές των Αγίων Πατέρων μας εξισώνοντας την μιαρή κατάσταση που προκύπτει από το αλάθητο και για δύο πλευρές με ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΛΑΘΗ που οδηγούν σε κατάρρευση τον Λόγο του θεού συχνά.
Το αλάθητο του Πάπα έχει αρθεί από τον Άγιο Πάπα Ιωάννη Παύλο τον Δεύτερο, ο οποίος ΔΗΜΟΣΙΑ είχε αποδεχθεί ότι ΔΕΝ ΦΕΡΕΙ ΤΟ ΑΛΑΘΗΤΟ. Ο προκάτοχός του συχνά άφηνε να εννοηθεί ότι ΔΕΝ ΦΕΡΕΙ ΑΛΑΘΗΤΟ και ο σημερινός Πάπας Βενέδικτος το δέκατος έκτος ΥΠΕΡΕΧΕΙ ΟΛΩΝ όσων Πατριαρχών και Επισκόπων έχω συναντήσει ΣΕ ΑΓΑΠΗ, ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΠΑΜΠΟΛΛΟΥΣ ΑΣΙΜΟΥΣ ΓΕΡΟΝΤΕΣ σε ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΚΥΡΙΩΣ μοναστήρια που ΥΠΕΡΤΕΡΟΥΝ ΣΕ ΟΛΑ των ανέτερων Κληρικών Ορθοδόξων και Καθολικών και αυτό γιατί η ταπεινότητά τους έχει εισχωρήσει τόσο βαθιά στα εσώψυχα της καρδιάς τους ΠΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΠΛΕΟΝ να τους εξυψώσει τόσο πολύ ώστε να αυτοαναχθούν ως αλάνθαστοι. Χαρακτηριστικότερο όλων είναι ο Γέροντας Πορφύριος του οποίου η ταπεινότητα ήταν ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΠΑΣΙΓΝΩΣΤΗ.
Πριν εξηγήσω την ΑΣΗΜΑΝΤΗ ΔΙΑΦΟΡΑ στην έννοια της Αγίας Τριάδος θα πρέπει να διορθώσω ένα ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΛΑΘΟΣ που αναμεταφέρεται στους κύκλους των Ορθοδόξων αν και συχνά σε τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς έχω ακούσει Γέροντες να εξηγούν τόσο την άκτιστη όσο και την ΚΤΙΣΤΗ ΦΥΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ με εξηγήσεις οι οποίες ΔΕΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΔΙΑΣΠΑΣΗ ΤΗΣ ΕΝΝΟΙΑΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ όπως συμβαίνει με την μερικώς σωστή δογματική κατάσταση που ορίζεται από την Καθολική εκκλησία.
Αν ο Θεός είναι άκτιστος μόνο, τότε ο Υιός ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΤΙΣΤΟΣ δηλαδή ΔΕΝ ΕΝΣΑΡΚΩΘΗΚΕ και ΔΕΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΗΚΕ και άρα ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟΔΕΚΤΗ Η Θεϊκή φύση του Κυρίου. Βλέπετε πόσο απλά η Ορθοδοξία ορίζει ΚΑΤΑΡΕΥΣΗ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΥ μην δίνοντας επαρκή ανάλυση στην έννοια της Αγίας Τριάδος και αυτό προκύπτει από την βιασύνη ανθρώπων που ΒΙΑΖΟΝΤΑΙ να φύγουν από τον Γέροντα και ΔΙΔΑΣΚΟΥΝ ΑΓΝΟΙΑ.
Πριν ΟΡΙΣΤΙΚΑ βάλω στην θέση της την έννοια της Αγίας Τριάδος την οποία στρεβλώνουν οι Ορθόδοξοι και οι Καθολικοί θα πρέπει να αναλύσω την μερικώς σωστή θέση των Καθολικών.
Οι Καθολικοί λοιπόν ισχυρίζονται ότι ο Θεός και Πατέρας ΟΛΩΝ ΥΠΕΡΤΕΡΕΙ ΤΟ ΥΙΟΥ κάτι που ΣΑΦΩΣ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ, αλλά αν αυτή η ανωτερότητα ήταν τόσο σημαντική για να λαμβάνει θέση σε δόγματα τότε ο Θεός θα ζητούσε ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ την οποία Ο ΙΔΙΟΣ ΠΡΟΤΕΡΑ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΧΕ ΕΠΙΔΕΙΞΕΙ και αυτό είναι ΑΤΟΠΟ για πολλούς λόγους.
Πρώτα απόλα ο Θεός δέχθηκε να Ενσαρκωθεί Η ΔΕΞΙΑ ΤΟΥ η οποία φέρει τον ΕΝΙΑΙΟ ΛΟΓΟ Παλαιάς και Καινής Διαθήκης. ΔΕΧΘΗΚΕ να ταπεινωθεί ο Λόγος δια της Σταύρωσης. ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΤΗΝ ΚΤΙΣΤΗ φύση ΤΟΥ ΘΕΟΥ περνώντας μέσα από την ανθρώπινη Ενσάρκωση του Κυρίου καιι ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΘΕΟ τον Υιόν Του ο οποίος αποτελούσε το ΑΔΙΑΙΡΕΤΟ ΤΜΗΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ το οποίο Ενσαρκώθηκε και μετέφερε τον Λόγο στους ανθρώπους. Αυτά αποτελούν ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ ΘΕΟΥ εμπρός στον άνθρωπο από τον οποίο ΖΗΤΑΕΙ ΜΕΤΑΝΟΙΑ και αυτό γιατί αποτελεί το μέσο το οποίο θα ορίσει κατάσταση ΜΗΔΑΜΙΜΗΣ ΑΜΑΡΤΩΛΟΤΗΤΑΣ κατά την ώρα της αιωνίου ζωής. Ο ΑΛΗΘΙΝΑ ΜΕΤΑΝΟΗΜΕΝΟΣ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΤΑ ΙΔΙΑ ΛΑΘΗ φροντίζοντας δια του ελέγχου του νου να προλαμβάνει τον αυθορμητισμό του ο οποίος θα του αποφέρει τα τεράστια αμαρτήματα που πρότερα είχε πράξει.
Οι Καθολικοί λοιπόν ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΜΕ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΡΟΠΟ ορίζουν κατάσταση που δείχνει ΔΙΑΙΡΕΣΗ της Αγίας Τριάδος όπως και μερικοί Ορθόδοξοι οι οποίοι ΔΙΔΑΣΚΟΥΝ ΑΓΝΟΙΑ. Η κατωτερότητα του Κυρίου Ιησού Χριστού ΔΕΝ ΟΡΙΖΕΤΑΙ ΣΕ ΑΔΙΑΙΡΕΤΗ ΤΡΙΑΔΑ. Αν ήταν κατώτερος ο Υιός τότε ο Θεός ΘΑ ΗΤΑΝ ΨΕΥΤΗΣ αφού Ο ΙΔΙΟΣ ΕΙΠΕ "ΤΟΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΥΙΟΣ ΜΟΥ Ο ΑΓΤΑΠΗΤΟΣ" και Ο ΙΔΙΟΣ ΟΡΙΣΕ να λάβει θέση στα Δεξιά Του και εκεί από όπου προήλθε δηλαδή από την Δεξία που Εμφύτευσε στην μήτρα της Παρθένου ΔΙΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΜΟΝΟ και όρισε την ΑΤΥΠΗ σύζευξη Θεού και ανθρώπου ΔΗΜΙΟΥΡΓΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΚΤΙΣΗ ΘΕΟΥ.
Απλά λοιπόν ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΣΤΟΝ ΑΔΙΑΙΡΕΤΟ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ο Πατήρ και ο Υιός να συνυπάρχουν σε ενιαία κατάσταση με ανώτερο τον ένα από τους δύο που ΣΑΦΩΣ ΕΙΝΑΙ. Ο Κύριος ταπεινώνεται εμπρός στο ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ και ο πατέρας στο θέλημα του Υιού το οποίο ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΤΟ ΙΔΙΟ. Αν ο Υιός ήθελε κάτι διαφορετικό από τον Πατέρα τότε αυτομάτως θα υπήρχε διαφωνία και η διαφωνία αυτή θα όριζε ΔΙΑΙΡΕΣΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ. Ο ΤΕΛΕΙΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ότισε τον Κύριο ως Δεξιάν Του και τον κάθισε ΔΙΠΛΑ ΤΟΥ και όχι σε κατώτερη ή ανώτερη θέση η οποία θα έδειχνε εξύψωση ευατού του ΥΠΕΡΤΑΤΟΥ ΟΝΤΟΣ το οποίο πρωταρχικά δίδαξε την ταπεινότητα με όλους τους τρόπους που περιέγραψα ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ.
Άρα λοιπόν επανέρχομαι στην ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΗ ΘΕΣΗ που εκφράζεται από μερικούς Ορθόδοξους και εξηγώ ότι ο Θεός ήταν ΑΚΤΙΣΤΟΣ στους χρόνους ΠΡΟ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ και ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΤΟΝ ΚΤΙΣΤΟ ΛΟΓΟ δηλαδή μέσα από το ΑΚΤΙΣΤΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ που είναι ΟΡΘΟ ορίστηκε η Κτίση που έφερε τον Υιόν του Θεού στη Γη για να μας σώσει ΑΠΟΔΙΔΟΝΤΑΣ ΣΩΜΑ ΚΑΙ ΑΙΜΑ ως ΚΑΘΑΡΤΗΡΙΟ και ΜΕΣΟ ΣΩΤΗΡΙΑΣ.
Η σημαντικότερη λοιπόν διαφορά της Καθολικής εκκλησίας είναι η στρέβλωση της Θείας Μετάλληψης από τους Καθολικούς και όπως ΟΡΘΩΣ αναφέρθηκε στο φόρουμ στο οποίο σας παρέπεμψα.
Προσωπικά πιστεύω ότι κάτι θα γίνει και θα αρθεί η διαφορά αυτή και ΘΑ ΕΝΩΘΟΥΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΑ οι εκκλησίες τόσο η Ορθόδοξη με την Καθολική αλλά ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΚΑΙ Η ΤΡΙΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ η οποία στο μέλλον θα κατατροπώσει ΜΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ τις μουσουλμανικές αιρέσεις που θα προσπαθήσουν να αναχαιτήσουν τον Λόγο των Χριστιανών κατά πως μας άφησε ως κληρονομιά ο ΜΕΓΑΣ ΑΓΙΟΣ της εκκλησίας μας που ακούει στο όνομα Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός.
Επίσης σημαντικό είναι ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΕΙ το παραβάν Εξομολόγησης και αυτό γιατί ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΤΟ στην Καθολική εκκλησία και αυτό γιατί ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ τα Πνευματικά τους παιδιά και επίσης όταν εξέρχεται κάποιος από το παραβάν είναι ορατός από άλλους ΠΟΥ ΞΕΡΟΥΝ ότι Εξομολογήθηκε. Τόσο στην Ορθοδοξία όσο και στην Καθολική εκκλησία η επιδίωξη Εξομολόγησης ΜΑΚΡΙΑ και από πατέρα ο οποίος ΔΕΝ ΜΑΣ ΓΝΩΡΙΖΕΙ αποφέρει την ΛΑΛΙΣΤΑΤΗ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ αφού σε κάποιον ξένο ΠΑΝΤΑ μιλάμε με μεγαλύτερη άνεση και ειδικά αν ξέρουμε ότι δεν θα το ξαναδούμε. Αν αυτός είναι Ιερέας ΑΠΟΜΟΝΩΜΕΝΟΣ σε κάποιο μοναστήρι στο οποίο θα ζητήσουμε ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΑΝΩΝΥΜΟΙ τότε ΚΑΝΕΙΣ ΔΕ ΘΑ ΜΑΘΕΙ ΤΙΠΟΤΑ από όσα εκμυστηρευτήκαμε ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΙΕΡΕΑ αλλά στον ΕΚΠΡΟΣΩΠΟ ΘΕΟΥ ο οποίος θα μας δόσει απαλλακτικές ευχές που ο Κύριος όρισε οι οποίες ΔΙΑ ΤΗΣ ΔΥΝΑΜΕΩΣ ΠΟΥ ΦΕΡΟΥΝ θα μας αποφέρουν ψυχική γαλήνη από τις ενοχές που έχουμε λόγω της Μετανοίας μας.
ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΣΥΓΧΩΡΕΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ όπως εισήχθηκε από Βουδιστικές αιρέσεις αλλά ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΛΥΤΗ ΠΙΣΤΗ ΣΤΟΝ ΘΕΟ, ο Ίδιος ορίζει και ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΝΟΧΕΣ όταν επιτευχθεί το ύψος της Μετανοίας που ζήτησε ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΟΛΩΝ. Ο Θεός ΕΙΝΑΙ ΑΓΑΠΗ και ΠΟΤΕ ΔΕ ΘΑ ΗΘΕΛΕ ΤΗΝ ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΜΑΣ που θα οριστεί από τις ενοχές. Απλά ΠΡΟΓΝΩΡΙΖΕΙ πότε η Μετάνοια θα ωριμάσει ΚΑΙ ΤΟΤΕ δίνονται οι ευχές από τον Φύλακα Άγγελο τόσο στους Ορθοδόξους όσο και στους Καθολικούς αλλά και σε πιστούς οι οποίοι ΔΕΝ ΦΕΡΟΥΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ και βρίσκονται στις στρεβλώσεις του Λόγου που επήλθαν από αιρετικούς. Ο ΘΕΟΣ ΠΑΝΔΙΚΑΙΑ συμπεριφέρεται ΣΕ ΠΑΝΤΕΣ ΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ και ΣΕ ΟΠΟΙΑ ΑΙΡΕΣΗ και αν βρίσκονται. αυστηρός είναι ΜΟΝΟ ΠΡΟΣ ΟΣΟΥΝ προσπαθούν μα απομακρύνουν από την ΑΛΗΘΕΙΑ και άλλους με στόχο το ίδιο όφελος από τους οποίους η Μετάνοια που ζητείται είναι ΥΠΕΡΤΑΤΟΥ ΒΑΘΜΟΥ και αυτό γιατί το κακό που προκαλούν συνήθως ΕΙΝΑΙ ΤΕΡΑΣΤΙΟ αφού οδηγεί σε κακοψυχία πολλούς ανθρώπους και ΕΙΔΙΚΑ ΟΙ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΙΚΕΣ ΑΙΡΕΣΕΙΣ αποφέρουν αυτοκτονίες και φόνους στο Όνομα του Θεού κάτι που είναι ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΜΕΓΑΛΟ ΕΓΚΛΗΜΑ από αυτούς που ορίστηκε με την δημιουργία των θρησκειών που φέρουν τις ανάλογες στρεβλώσεις.
Οι υπόλοιπες διαφορές Ορθοδόξου και Καθολικής εκκλησίας είναι ΑΝΑΞΙΕΣ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΥ και αυτό γιατί η βάπτιση ορίζει άπλά την σωτηρία και οι ευχές που δίνονται είναι ΤΗΣ ΙΔΙΑΣ ΔΥΝΑΜΙΚΟΤΗΤΑΣ έστω και αν το τελετουργικό παρεκλίνει ελάχιστα.
ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΜΕΝΕΙ είναι η Καθολική εκκλησία να επιτρέψει την είσοδο των εικόνων ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΝΑΟΥΣ που δεν υπάρχουν και αφού είναι ΠΑΣΙΓΝΩΣΤΟ ότι στους αρχαίους Ναούς που σώζονται ακόμη και λειτουργούν με τον Καθολικό τρόπο ΥΠΑΡΧΟΥΝ οι εικόνες και αποτελούν κληρονομιά της ΕΝΩΜΕΝΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ.
Το αλάθητο του Πάπα έχει αρθεί από τον Άγιο Πάπα Ιωάννη Παύλο τον Δεύτερο, ο οποίος ΔΗΜΟΣΙΑ είχε αποδεχθεί ότι ΔΕΝ ΦΕΡΕΙ ΤΟ ΑΛΑΘΗΤΟ. Ο προκάτοχός του συχνά άφηνε να εννοηθεί ότι ΔΕΝ ΦΕΡΕΙ ΑΛΑΘΗΤΟ και ο σημερινός Πάπας Βενέδικτος το δέκατος έκτος ΥΠΕΡΕΧΕΙ ΟΛΩΝ όσων Πατριαρχών και Επισκόπων έχω συναντήσει ΣΕ ΑΓΑΠΗ, ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΠΑΜΠΟΛΛΟΥΣ ΑΣΙΜΟΥΣ ΓΕΡΟΝΤΕΣ σε ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΚΥΡΙΩΣ μοναστήρια που ΥΠΕΡΤΕΡΟΥΝ ΣΕ ΟΛΑ των ανέτερων Κληρικών Ορθοδόξων και Καθολικών και αυτό γιατί η ταπεινότητά τους έχει εισχωρήσει τόσο βαθιά στα εσώψυχα της καρδιάς τους ΠΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΠΛΕΟΝ να τους εξυψώσει τόσο πολύ ώστε να αυτοαναχθούν ως αλάνθαστοι. Χαρακτηριστικότερο όλων είναι ο Γέροντας Πορφύριος του οποίου η ταπεινότητα ήταν ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΠΑΣΙΓΝΩΣΤΗ.
Πριν εξηγήσω την ΑΣΗΜΑΝΤΗ ΔΙΑΦΟΡΑ στην έννοια της Αγίας Τριάδος θα πρέπει να διορθώσω ένα ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΛΑΘΟΣ που αναμεταφέρεται στους κύκλους των Ορθοδόξων αν και συχνά σε τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς έχω ακούσει Γέροντες να εξηγούν τόσο την άκτιστη όσο και την ΚΤΙΣΤΗ ΦΥΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ με εξηγήσεις οι οποίες ΔΕΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΔΙΑΣΠΑΣΗ ΤΗΣ ΕΝΝΟΙΑΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ όπως συμβαίνει με την μερικώς σωστή δογματική κατάσταση που ορίζεται από την Καθολική εκκλησία.
Αν ο Θεός είναι άκτιστος μόνο, τότε ο Υιός ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΤΙΣΤΟΣ δηλαδή ΔΕΝ ΕΝΣΑΡΚΩΘΗΚΕ και ΔΕΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΗΚΕ και άρα ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟΔΕΚΤΗ Η Θεϊκή φύση του Κυρίου. Βλέπετε πόσο απλά η Ορθοδοξία ορίζει ΚΑΤΑΡΕΥΣΗ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΥ μην δίνοντας επαρκή ανάλυση στην έννοια της Αγίας Τριάδος και αυτό προκύπτει από την βιασύνη ανθρώπων που ΒΙΑΖΟΝΤΑΙ να φύγουν από τον Γέροντα και ΔΙΔΑΣΚΟΥΝ ΑΓΝΟΙΑ.
Πριν ΟΡΙΣΤΙΚΑ βάλω στην θέση της την έννοια της Αγίας Τριάδος την οποία στρεβλώνουν οι Ορθόδοξοι και οι Καθολικοί θα πρέπει να αναλύσω την μερικώς σωστή θέση των Καθολικών.
Οι Καθολικοί λοιπόν ισχυρίζονται ότι ο Θεός και Πατέρας ΟΛΩΝ ΥΠΕΡΤΕΡΕΙ ΤΟ ΥΙΟΥ κάτι που ΣΑΦΩΣ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ, αλλά αν αυτή η ανωτερότητα ήταν τόσο σημαντική για να λαμβάνει θέση σε δόγματα τότε ο Θεός θα ζητούσε ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ την οποία Ο ΙΔΙΟΣ ΠΡΟΤΕΡΑ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΧΕ ΕΠΙΔΕΙΞΕΙ και αυτό είναι ΑΤΟΠΟ για πολλούς λόγους.
Πρώτα απόλα ο Θεός δέχθηκε να Ενσαρκωθεί Η ΔΕΞΙΑ ΤΟΥ η οποία φέρει τον ΕΝΙΑΙΟ ΛΟΓΟ Παλαιάς και Καινής Διαθήκης. ΔΕΧΘΗΚΕ να ταπεινωθεί ο Λόγος δια της Σταύρωσης. ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΤΗΝ ΚΤΙΣΤΗ φύση ΤΟΥ ΘΕΟΥ περνώντας μέσα από την ανθρώπινη Ενσάρκωση του Κυρίου καιι ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΘΕΟ τον Υιόν Του ο οποίος αποτελούσε το ΑΔΙΑΙΡΕΤΟ ΤΜΗΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ το οποίο Ενσαρκώθηκε και μετέφερε τον Λόγο στους ανθρώπους. Αυτά αποτελούν ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ ΘΕΟΥ εμπρός στον άνθρωπο από τον οποίο ΖΗΤΑΕΙ ΜΕΤΑΝΟΙΑ και αυτό γιατί αποτελεί το μέσο το οποίο θα ορίσει κατάσταση ΜΗΔΑΜΙΜΗΣ ΑΜΑΡΤΩΛΟΤΗΤΑΣ κατά την ώρα της αιωνίου ζωής. Ο ΑΛΗΘΙΝΑ ΜΕΤΑΝΟΗΜΕΝΟΣ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΤΑ ΙΔΙΑ ΛΑΘΗ φροντίζοντας δια του ελέγχου του νου να προλαμβάνει τον αυθορμητισμό του ο οποίος θα του αποφέρει τα τεράστια αμαρτήματα που πρότερα είχε πράξει.
Οι Καθολικοί λοιπόν ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΜΕ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΡΟΠΟ ορίζουν κατάσταση που δείχνει ΔΙΑΙΡΕΣΗ της Αγίας Τριάδος όπως και μερικοί Ορθόδοξοι οι οποίοι ΔΙΔΑΣΚΟΥΝ ΑΓΝΟΙΑ. Η κατωτερότητα του Κυρίου Ιησού Χριστού ΔΕΝ ΟΡΙΖΕΤΑΙ ΣΕ ΑΔΙΑΙΡΕΤΗ ΤΡΙΑΔΑ. Αν ήταν κατώτερος ο Υιός τότε ο Θεός ΘΑ ΗΤΑΝ ΨΕΥΤΗΣ αφού Ο ΙΔΙΟΣ ΕΙΠΕ "ΤΟΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΥΙΟΣ ΜΟΥ Ο ΑΓΤΑΠΗΤΟΣ" και Ο ΙΔΙΟΣ ΟΡΙΣΕ να λάβει θέση στα Δεξιά Του και εκεί από όπου προήλθε δηλαδή από την Δεξία που Εμφύτευσε στην μήτρα της Παρθένου ΔΙΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΜΟΝΟ και όρισε την ΑΤΥΠΗ σύζευξη Θεού και ανθρώπου ΔΗΜΙΟΥΡΓΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΚΤΙΣΗ ΘΕΟΥ.
Απλά λοιπόν ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΣΤΟΝ ΑΔΙΑΙΡΕΤΟ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ο Πατήρ και ο Υιός να συνυπάρχουν σε ενιαία κατάσταση με ανώτερο τον ένα από τους δύο που ΣΑΦΩΣ ΕΙΝΑΙ. Ο Κύριος ταπεινώνεται εμπρός στο ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ και ο πατέρας στο θέλημα του Υιού το οποίο ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΤΟ ΙΔΙΟ. Αν ο Υιός ήθελε κάτι διαφορετικό από τον Πατέρα τότε αυτομάτως θα υπήρχε διαφωνία και η διαφωνία αυτή θα όριζε ΔΙΑΙΡΕΣΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ. Ο ΤΕΛΕΙΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ότισε τον Κύριο ως Δεξιάν Του και τον κάθισε ΔΙΠΛΑ ΤΟΥ και όχι σε κατώτερη ή ανώτερη θέση η οποία θα έδειχνε εξύψωση ευατού του ΥΠΕΡΤΑΤΟΥ ΟΝΤΟΣ το οποίο πρωταρχικά δίδαξε την ταπεινότητα με όλους τους τρόπους που περιέγραψα ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ.
Άρα λοιπόν επανέρχομαι στην ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΗ ΘΕΣΗ που εκφράζεται από μερικούς Ορθόδοξους και εξηγώ ότι ο Θεός ήταν ΑΚΤΙΣΤΟΣ στους χρόνους ΠΡΟ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ και ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΤΟΝ ΚΤΙΣΤΟ ΛΟΓΟ δηλαδή μέσα από το ΑΚΤΙΣΤΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ που είναι ΟΡΘΟ ορίστηκε η Κτίση που έφερε τον Υιόν του Θεού στη Γη για να μας σώσει ΑΠΟΔΙΔΟΝΤΑΣ ΣΩΜΑ ΚΑΙ ΑΙΜΑ ως ΚΑΘΑΡΤΗΡΙΟ και ΜΕΣΟ ΣΩΤΗΡΙΑΣ.
Η σημαντικότερη λοιπόν διαφορά της Καθολικής εκκλησίας είναι η στρέβλωση της Θείας Μετάλληψης από τους Καθολικούς και όπως ΟΡΘΩΣ αναφέρθηκε στο φόρουμ στο οποίο σας παρέπεμψα.
Προσωπικά πιστεύω ότι κάτι θα γίνει και θα αρθεί η διαφορά αυτή και ΘΑ ΕΝΩΘΟΥΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΑ οι εκκλησίες τόσο η Ορθόδοξη με την Καθολική αλλά ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΚΑΙ Η ΤΡΙΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ η οποία στο μέλλον θα κατατροπώσει ΜΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ τις μουσουλμανικές αιρέσεις που θα προσπαθήσουν να αναχαιτήσουν τον Λόγο των Χριστιανών κατά πως μας άφησε ως κληρονομιά ο ΜΕΓΑΣ ΑΓΙΟΣ της εκκλησίας μας που ακούει στο όνομα Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός.
Επίσης σημαντικό είναι ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΕΙ το παραβάν Εξομολόγησης και αυτό γιατί ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΤΟ στην Καθολική εκκλησία και αυτό γιατί ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ τα Πνευματικά τους παιδιά και επίσης όταν εξέρχεται κάποιος από το παραβάν είναι ορατός από άλλους ΠΟΥ ΞΕΡΟΥΝ ότι Εξομολογήθηκε. Τόσο στην Ορθοδοξία όσο και στην Καθολική εκκλησία η επιδίωξη Εξομολόγησης ΜΑΚΡΙΑ και από πατέρα ο οποίος ΔΕΝ ΜΑΣ ΓΝΩΡΙΖΕΙ αποφέρει την ΛΑΛΙΣΤΑΤΗ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ αφού σε κάποιον ξένο ΠΑΝΤΑ μιλάμε με μεγαλύτερη άνεση και ειδικά αν ξέρουμε ότι δεν θα το ξαναδούμε. Αν αυτός είναι Ιερέας ΑΠΟΜΟΝΩΜΕΝΟΣ σε κάποιο μοναστήρι στο οποίο θα ζητήσουμε ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΑΝΩΝΥΜΟΙ τότε ΚΑΝΕΙΣ ΔΕ ΘΑ ΜΑΘΕΙ ΤΙΠΟΤΑ από όσα εκμυστηρευτήκαμε ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΙΕΡΕΑ αλλά στον ΕΚΠΡΟΣΩΠΟ ΘΕΟΥ ο οποίος θα μας δόσει απαλλακτικές ευχές που ο Κύριος όρισε οι οποίες ΔΙΑ ΤΗΣ ΔΥΝΑΜΕΩΣ ΠΟΥ ΦΕΡΟΥΝ θα μας αποφέρουν ψυχική γαλήνη από τις ενοχές που έχουμε λόγω της Μετανοίας μας.
ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΣΥΓΧΩΡΕΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ όπως εισήχθηκε από Βουδιστικές αιρέσεις αλλά ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΛΥΤΗ ΠΙΣΤΗ ΣΤΟΝ ΘΕΟ, ο Ίδιος ορίζει και ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΝΟΧΕΣ όταν επιτευχθεί το ύψος της Μετανοίας που ζήτησε ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΟΛΩΝ. Ο Θεός ΕΙΝΑΙ ΑΓΑΠΗ και ΠΟΤΕ ΔΕ ΘΑ ΗΘΕΛΕ ΤΗΝ ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΜΑΣ που θα οριστεί από τις ενοχές. Απλά ΠΡΟΓΝΩΡΙΖΕΙ πότε η Μετάνοια θα ωριμάσει ΚΑΙ ΤΟΤΕ δίνονται οι ευχές από τον Φύλακα Άγγελο τόσο στους Ορθοδόξους όσο και στους Καθολικούς αλλά και σε πιστούς οι οποίοι ΔΕΝ ΦΕΡΟΥΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ και βρίσκονται στις στρεβλώσεις του Λόγου που επήλθαν από αιρετικούς. Ο ΘΕΟΣ ΠΑΝΔΙΚΑΙΑ συμπεριφέρεται ΣΕ ΠΑΝΤΕΣ ΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ και ΣΕ ΟΠΟΙΑ ΑΙΡΕΣΗ και αν βρίσκονται. αυστηρός είναι ΜΟΝΟ ΠΡΟΣ ΟΣΟΥΝ προσπαθούν μα απομακρύνουν από την ΑΛΗΘΕΙΑ και άλλους με στόχο το ίδιο όφελος από τους οποίους η Μετάνοια που ζητείται είναι ΥΠΕΡΤΑΤΟΥ ΒΑΘΜΟΥ και αυτό γιατί το κακό που προκαλούν συνήθως ΕΙΝΑΙ ΤΕΡΑΣΤΙΟ αφού οδηγεί σε κακοψυχία πολλούς ανθρώπους και ΕΙΔΙΚΑ ΟΙ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΙΚΕΣ ΑΙΡΕΣΕΙΣ αποφέρουν αυτοκτονίες και φόνους στο Όνομα του Θεού κάτι που είναι ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΜΕΓΑΛΟ ΕΓΚΛΗΜΑ από αυτούς που ορίστηκε με την δημιουργία των θρησκειών που φέρουν τις ανάλογες στρεβλώσεις.
Οι υπόλοιπες διαφορές Ορθοδόξου και Καθολικής εκκλησίας είναι ΑΝΑΞΙΕΣ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΥ και αυτό γιατί η βάπτιση ορίζει άπλά την σωτηρία και οι ευχές που δίνονται είναι ΤΗΣ ΙΔΙΑΣ ΔΥΝΑΜΙΚΟΤΗΤΑΣ έστω και αν το τελετουργικό παρεκλίνει ελάχιστα.
ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΜΕΝΕΙ είναι η Καθολική εκκλησία να επιτρέψει την είσοδο των εικόνων ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΝΑΟΥΣ που δεν υπάρχουν και αφού είναι ΠΑΣΙΓΝΩΣΤΟ ότι στους αρχαίους Ναούς που σώζονται ακόμη και λειτουργούν με τον Καθολικό τρόπο ΥΠΑΡΧΟΥΝ οι εικόνες και αποτελούν κληρονομιά της ΕΝΩΜΕΝΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ.
Πέμπτη 30 Ιουλίου 2009
H νηπτική προσευχή και πως επιτυγχάνεται η νήψη μέσω αυτής.
Εδώ και χρόνια ακούω και διαβάζω περί της νηπτικής προσευχής, αλλά ΚΑΝΕΙΣ δεν εξηγεί τι είναι αυτή και πως επιτυγχάνει τον σκοπό της. Ακούω για νιπτικούς πατέρες και άλλες ΑΗΔΙΕΣ οι οποίες δεν έχουν υπόσταση Θεολογική και εννιολογική. Εξηγώντας τα παρακάτω θα καταλάβετε γιατί μεταφέρθηκε ο όρος, ο οποίος ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΟΣ στην χρήση του από ανθρώπους που ΔΕΝ ΚΑΤΕΧΟΥΝ ΟΡΘΑ ΘΕΟΛΟΓΙΑ και λυπάμαι που το λέω, αλλά συχνά κατέχουν πτυχεία Θεολογικών σχολών.
Πριν ξεκινίσω την ανάλυση θα ήθελα να τονίσω ότι χρειάστηκα μήνες έρευνας και μελέτης για να κατανοήσω την σημασία της νηπτικής προσευχής, μία προσευχή που ΕΙΧΑ ΗΔΗ, αλλά ΔΕΝ ΤΟ ΕΙΧΑ ΑΝΤΙΛΗΦΘΕΙ ΑΥΤΟ και επίσης ενισχύθηκε αυτή από τις αναγνώσεις προσευχών στις οποίες με οδήγησε ο Πνευματικός μου Γέροντας. Είναι ο γνωστός Απόδειπνος, αλλά και άλλες ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΕΣ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ που αναγιγνώσκονται στον Όρθο της Κυριακής αλλά και στον καθημερινό Όρθρο και όπου τελείται αυτός καθώς και κατά την διάρκεια της Θείας Λειτουργίας.
Μετά τα παραπάνω ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΦΑΝΕΡΟ ότι ο όρος Νηπτικοί πατέρες ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΟΣ, αφού όποιος δεν είναι νιπτικός ΔΕΝ ΣΥΓΚΑΤΑΛΕΓΕΤΑΙ στην Ορθοδοξία αφού θα πρέπει να απαρνηθεί ΒΑΣΙΚΟΤΑΤΕΣ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ της. Παρακάτω θα εξηγήσω την σημασία αυτών, αλλά και άλλων προσευχών οι οποίες είναι επίσης νηπτικές.
Από την Παλαιά Διαθήκη ο Θεός και ΠΑΤΕΡΑΣ ΠΑΝΤΩΝ όρισε την Μετάνοια ως μέσω σωτηρίας και ΖΗΤΗΣΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ η οποία θα καθορίσει το ύψος της Μετάνοιας και όταν εξάγεται από "βάθος καρδίας". Όταν η προσευχή είναι ΣΥΝΕΧΗΣ η οποία ζητάει τον ΚΑΘΑΡΙΣΜΟ από την Αμαρτία τότε ορίζεται η ισχυρή θέληση του καθαρισμού η οποία ΕΝΙΣΧΥΕΤΑΙ ή ΕΝΙΣΧΥΕΙ σε μια αμφίδρομη δράση την Μετάνοια, όταν στην προσευχή αυτή ζητούμε να καθαριστούμε από συγγεκριμένα αμαρτήματα ΣΥΝΕΧΩΣ.
Η προσευχή λοιπόν ορίστηκε νηπτική αλλά ΚΑΙ ΠΑΛΙ δεν είναι πλήρως ευδόκιμος ο όρος αφού ΔΕΝ ΚΑΘΑΡΙΖΕΙ αυτή, αλλά ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΣΟ το οποίο οδηγεί σε καθαρισμό. Δεν είναι λάθος η χρήση του όρου βεβαίως, αλλά θα πρέπει να ορίζουν οι Θεολόγοι και οι Ιερείς αλλά και ΟΛΟΙ οι πατέρες της εκκλησίας μας, ότι το ΤΡΙΠΤΥΧΟ της Ορθοδοξίας που καθόρισε ο Κύριος είναι Ο ΜΟΝΟΣ ΔΡΟΜΟΣ καθαρισμού από την Αμαρτία ΣΥΝΟΛΙΚΑ. Το τρίπτυχο αυτό είναι η Μετάνοια η Εξομολόγηση και η Θεία Μετάληψη των οποίων η σειρά ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ δεν πρέπει να αλλάζει.
Η προσευχή ουσιαστικά είναι το όπλο μας εναντίων της αμαρτίας και είναι το μέσο όπως προαναφέρθηκε το οποίο συντελεί ΤΑ ΥΨΙΣΤΑ για να καθοριστεί τελικά η αποστολή του Αγίου Πνεύματος το οποίο θα μας καθαρίσει από την αμαρτία. Φυσικά δεν αρκεί να τελέσουμε την Εξομολόγηση και την Θεία Μετάλληψη για να καθαριστούμε, αφού ΠΡΕΠΕΙ να προσέλθουμε τελικά στην Θεία Μετάληψη με ΣΥΝΤΕΤΡΙΜΕΝΗ την καρδία μας και ΤΟΤΕ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να μας αρνηθεί ο Θεός τον καθαρισμό μας, αφού έχουμε ορίσει την ταπείνωση η οποία με την συχεχή προσευχή η οποια ζητάει το καθαρισμό μας από το ή τα αμαρτήματα, έχουμε ορίσει αυτόματα ψυχικά την άνοδο της Μετανοίας και τελικά της εσώτερης ταπείνωσης η οποία μας εξυψώνει στα μάτια του Θεού. Φυσικά κάθε υποκρισία ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΝΟΗΤΗ εμπρός στον Θεό ο οποίος ΞΕΡΕΙ όχι μόνο τι θα πράξουμε πριν το πράξουμε αλλά ακόμη και τι θα σκεφτούμε ΠΡΙΝ ΤΟ ΣΚΕΦΤΟΥΜΕ. Καταλαβαίνεται λοιπόν ΠΟΣΟ ΑΝΟΗΤΟΙ είναι αυτοί που υποκρίνονται αλλά ακόμη και αυτοί που κατηγορούν ως υποκριτές τους άλλους όντας αυτοί σε ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΑΜΑΡΤΩΛΟΤΗΤΑ την οποία ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ.
Ελπίζω να έγινε κατανοητή πια η έννοια της νηπτικής προσευχής και η προσφορά αυτής στον καθαρισμό μας από τον Μισθό της αμαρτίας.
Πριν ξεκινίσω την ανάλυση θα ήθελα να τονίσω ότι χρειάστηκα μήνες έρευνας και μελέτης για να κατανοήσω την σημασία της νηπτικής προσευχής, μία προσευχή που ΕΙΧΑ ΗΔΗ, αλλά ΔΕΝ ΤΟ ΕΙΧΑ ΑΝΤΙΛΗΦΘΕΙ ΑΥΤΟ και επίσης ενισχύθηκε αυτή από τις αναγνώσεις προσευχών στις οποίες με οδήγησε ο Πνευματικός μου Γέροντας. Είναι ο γνωστός Απόδειπνος, αλλά και άλλες ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΕΣ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ που αναγιγνώσκονται στον Όρθο της Κυριακής αλλά και στον καθημερινό Όρθρο και όπου τελείται αυτός καθώς και κατά την διάρκεια της Θείας Λειτουργίας.
Μετά τα παραπάνω ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΦΑΝΕΡΟ ότι ο όρος Νηπτικοί πατέρες ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΟΣ, αφού όποιος δεν είναι νιπτικός ΔΕΝ ΣΥΓΚΑΤΑΛΕΓΕΤΑΙ στην Ορθοδοξία αφού θα πρέπει να απαρνηθεί ΒΑΣΙΚΟΤΑΤΕΣ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ της. Παρακάτω θα εξηγήσω την σημασία αυτών, αλλά και άλλων προσευχών οι οποίες είναι επίσης νηπτικές.
Από την Παλαιά Διαθήκη ο Θεός και ΠΑΤΕΡΑΣ ΠΑΝΤΩΝ όρισε την Μετάνοια ως μέσω σωτηρίας και ΖΗΤΗΣΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ η οποία θα καθορίσει το ύψος της Μετάνοιας και όταν εξάγεται από "βάθος καρδίας". Όταν η προσευχή είναι ΣΥΝΕΧΗΣ η οποία ζητάει τον ΚΑΘΑΡΙΣΜΟ από την Αμαρτία τότε ορίζεται η ισχυρή θέληση του καθαρισμού η οποία ΕΝΙΣΧΥΕΤΑΙ ή ΕΝΙΣΧΥΕΙ σε μια αμφίδρομη δράση την Μετάνοια, όταν στην προσευχή αυτή ζητούμε να καθαριστούμε από συγγεκριμένα αμαρτήματα ΣΥΝΕΧΩΣ.
Η προσευχή λοιπόν ορίστηκε νηπτική αλλά ΚΑΙ ΠΑΛΙ δεν είναι πλήρως ευδόκιμος ο όρος αφού ΔΕΝ ΚΑΘΑΡΙΖΕΙ αυτή, αλλά ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΣΟ το οποίο οδηγεί σε καθαρισμό. Δεν είναι λάθος η χρήση του όρου βεβαίως, αλλά θα πρέπει να ορίζουν οι Θεολόγοι και οι Ιερείς αλλά και ΟΛΟΙ οι πατέρες της εκκλησίας μας, ότι το ΤΡΙΠΤΥΧΟ της Ορθοδοξίας που καθόρισε ο Κύριος είναι Ο ΜΟΝΟΣ ΔΡΟΜΟΣ καθαρισμού από την Αμαρτία ΣΥΝΟΛΙΚΑ. Το τρίπτυχο αυτό είναι η Μετάνοια η Εξομολόγηση και η Θεία Μετάληψη των οποίων η σειρά ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ δεν πρέπει να αλλάζει.
Η προσευχή ουσιαστικά είναι το όπλο μας εναντίων της αμαρτίας και είναι το μέσο όπως προαναφέρθηκε το οποίο συντελεί ΤΑ ΥΨΙΣΤΑ για να καθοριστεί τελικά η αποστολή του Αγίου Πνεύματος το οποίο θα μας καθαρίσει από την αμαρτία. Φυσικά δεν αρκεί να τελέσουμε την Εξομολόγηση και την Θεία Μετάλληψη για να καθαριστούμε, αφού ΠΡΕΠΕΙ να προσέλθουμε τελικά στην Θεία Μετάληψη με ΣΥΝΤΕΤΡΙΜΕΝΗ την καρδία μας και ΤΟΤΕ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να μας αρνηθεί ο Θεός τον καθαρισμό μας, αφού έχουμε ορίσει την ταπείνωση η οποία με την συχεχή προσευχή η οποια ζητάει το καθαρισμό μας από το ή τα αμαρτήματα, έχουμε ορίσει αυτόματα ψυχικά την άνοδο της Μετανοίας και τελικά της εσώτερης ταπείνωσης η οποία μας εξυψώνει στα μάτια του Θεού. Φυσικά κάθε υποκρισία ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΝΟΗΤΗ εμπρός στον Θεό ο οποίος ΞΕΡΕΙ όχι μόνο τι θα πράξουμε πριν το πράξουμε αλλά ακόμη και τι θα σκεφτούμε ΠΡΙΝ ΤΟ ΣΚΕΦΤΟΥΜΕ. Καταλαβαίνεται λοιπόν ΠΟΣΟ ΑΝΟΗΤΟΙ είναι αυτοί που υποκρίνονται αλλά ακόμη και αυτοί που κατηγορούν ως υποκριτές τους άλλους όντας αυτοί σε ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΑΜΑΡΤΩΛΟΤΗΤΑ την οποία ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ.
Ελπίζω να έγινε κατανοητή πια η έννοια της νηπτικής προσευχής και η προσφορά αυτής στον καθαρισμό μας από τον Μισθό της αμαρτίας.
Παρασκευή 3 Ιουλίου 2009
Ο συμβολισμός του ΙΧΘΥΣ και η σχέση του με τα ζώδια
Έχοντας ήδη αναφορές στην ΑΝΟΗΣΙΑ της τέχνης των αστρομαντειών και τον τρόπο που δρουν, σήμερα θέλω ΝΑ ΑΦΑΙΡΕΣΩ ένα μεγάλο όπλο τους το οποίο είναι το στοιχείο με το οποίο παραπλανούν.
Τα σχετικά θα τα βρείτε στις παρακάτω σελίδες που αφορούν παλαιότερες εγγραφές μου σε άλλους χώρους από τις οποίες μεταφέρω και εμπλουτίζω στην ομάδα αυτή ιστολογίων ότι θεωρώ ότι είναι πιο αξιόλογο από όσα έχω συγκεντρώσει εκεί. Οι σελίδες είναι:
http://glykoxarazei.pblogs.gr/2009/07/oi-zwdiakoi-kykloi-kai-pws-xegeloyn-oi-agyrtes.html
http://glykoxarazei.pblogs.gr/2009/01/402058.html
Μετά την αναφορά των παραπάνω που ΤΕΚΜΗΡΙΩΝΟΥΝ τον τρόπο σύνθεσης της ΑΠΑΤΗΣ των αστρολάγγνων και όπως τους ονομάζω, θα πρέπει να επιστρέψω στον συμβολισμό ο οποίος χρησιμοποείτε όχι μόνο από αυτούς που θέλουν να κερδοσκοπίσουν από την αναπτυσσόμενη βλακεία της αστρολογίας, αλλά και από Βουδιστικές αιρέσεις οι οποίες χρησιμοποιούν επίσης την αστρολογία και αφού άνθισε στις χώρες της Ανατολής, τόσο σε Ινδία όσο και στην Κίνα.
ΙΧΘΥΣ λοιπόν είναι τα αρχικά Ιησούς- Χριστος- Θεού- Υιός- Σωτήρ.
Τα παραπάνω είχαν ευφεβρεθεί από μία αναπτυσσόμενη αίρεση την εποχή του Ιερού χρυσόστομου ο οποίος ήταν ο αίτιος και ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΕ η αίρεση αυτή. Πολλοί είναι οι Θεολόγοι που γνωρίζουν περί της αίρεσης αυτής η οποία είχε σύμβολο το ψάρι και δίδασκε απλά μόνο τους ζωδιακούς κύκλους πέρα από την Χριστιανική και ΚΑΘΑΡΗ διδασκαλία του Θεού. Ήταν μία μικρής κλίμακας ομάδα που αναπτύχθηκε στην Κωνσταντινούπολη.
Επειδή η αίρεση αυτή έσβησε γρήγορα και επειδή τα αρχικά ΙΧΘΥΣ αναφέρονταν στο όνομα του Κυρίου ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΘΕΛΗΣΕ να ορίσει την εξαφάνιση των σχετικών και αυτό φυσικά συνέβει όταν είναι γνωστό ότι ακολούθησε μία ΠΛΗΡΗΣ ΑΙΚΑΘΑΡΙΣΗ αιρετικών κειμένων τα οποία ΚΑΗΚΑΝ από τον Μέγα Θεοδόσιο. Κάηκαν ΜΟΝΟ ΑΙΡΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ και όχι κείμενα φιλοσοφίας και όπως συχνά πυκνά κατηγορήθηκε ο γνωστός αυτοκράτορας του Βυζαντίου.
Οι σύγχρονοι Βουδιστικοι κύκλοι και για να προσεγγίσουν ΙΔΙΟΤΕΛΩΣ του Ορθόδοξους που έχουν γαλουχηθεί με την πεποίθηση ότι τα άστρα ΔΕΝ ΟΡΙΖΟΥΝ την ζωή και τον χαρακτήρα των ανθρώπων υιοθέτησαν το σήμα για το οποίο απλά αναφέρουν ΤΟ ΨΕΥΔΟΣ ότι αποτελεί κατάσταση αποδεκτή από την Ορθοδοξία και με το σχετικό ΨΕΜΑ προσεγγίζουν και τελικά πείθουν τους αδαείς ότι μπορεί τα άστρα να ευθύνονται για τα στοιχεία του χαρακτήρα τα οποία ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΤΗΤΑ και όπως έχω τεκμηριώσει στις σελίδες που σας παρέπεμψα.
Ο Μέγας Θεοδόσιος όρισε την καταστροφή των αιρετικών κειμένων ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ότι ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΘΥΜΙΑ της Αγίας Τριάδας. Ο κύριος δεν όρισε την καταστροφή του συμβολισμού και των αρχικών που αποτελούσαν την αναφορά ΙΧΘΥΣ και έτσι όρισε η Αγία Τριάδα ένα είδος δοκιμασίας από την οποία δοκιμασία όταν οι πιστοί ΑΠΟΡΡΙΠΤΟΥΝ το σχετικό ΨΕΥΔΟΣ μην πιστεύοντας ότι μπορεί να είχε σχέση η αστρολογία με την Ορθοδοξία, ορίζεται Μισθός αιωνίου ζωής τον οποίο θα λάβει το άτομο και είναι τα Πνευματικά αγαθά που ΥΠΟΣΧΕΘΗΚΕ Ο ΚΥΡΙΟΣ. Θυμίζω την αναφορά ΑΞΙΟΣ Ο ΜΙΣΘΟΣ ΣΟΥ των Μοναχών όταν δωρίζεται κάτι σε ναούς ή σε μοναστήρια.
Ο ίδιος Μισθός ή και μεγαλύτερο προκύπτει όταν οι άνθρωποι συναντούν στρεβλωμένες Γραφές της Καινής Διαθήκης να χρησιμοποιούνται από αιρετικούς και όταν ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΨΟΥΝ ΤΟ ΨΕΥΔΟΣ, τότε καί ανάλογα με το είδος και την δυσκολία που υπάρχει για να απορριφθεί μπορεί ο Μισθός να είναι μεγαλύτερος ή μικρότερος.
ΤΟ ΣΥΝΕΤΟ λοιπόν είναι όλοι αντί να πιστεύουμε την κάθε ανοησία ή αντί να αμφισβητούμε τα πάντα χλευάζοντας να προσπερνούμε όταν δεν υπάρχει επαρκώς τεκμηρίωση και ΝΑ ΑΝΑΖΗΤΟΥΜΕ ΠΕΦΩΤΙΣΜΕΝΟΥΣ ΓΕΡΟΝΤΕΣ οι οποίοι θα μας εξηγήσουν όσο τους είναι δυνατό τα σχετικά. Μετά και με έντονο το στοιχείο του προβληματισμού θα πρέπει να ορίσουμε το "λάθε βιώσας" της σχετικής έννοιας για να μπορούμε να αντιμετωπίσουμε λεκτικά τους κατηγόρους του Κυρίου και της Ορθοδοξίας και διαμέσω της ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ ΠΙΣΤΕΩΣ να αποκτήσουμε ΜΕΓΑΛΗ ΕΥΛΟΓΙΑ και συχνά να πετύχουμε αύξηση του Μισθού αιωνίου ζωής και ΑΝ ΟΡΙΣΤΕΙ από την Αγία Τριάδα κάτι τέτοιο η οποία ορίζει Μισθούς ΜΟΝΟ ΑΝ πετύχουμε και οδηγήσουμε στο ΦΩΣ ανθρώπους που έχουν τυφλωθεί από τις στρεβλωμένες γραφές Θεοκατηγόρων και αιρετικών.
Οι στρεβλωτές που οδηγούν ανθρώπους στην πλάνη λαμβάνουν τον Μισθό της αμαρτίας και αν η πλάνη είναι κατάσταση απομάκρυνσης απο την Αρετή και την διδασκαλία αγάπης του κυρίου, τότε μπορεί να οριστεί και ένα είδος ΠΤΩΣΗΣ η οποία είναι μεγαλύτερη ανάλογα με το επίπεδο πλάνης που έχει οριοθετηθεί και ανάλογα με τον αριθμό των ατόμων που θα πλανηθούν από τις στρεβλώσεις του λόγου. Σπάνια μπορεί οι στρεβλωτές ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΖΩΖΟΝΤΑΙ.
Τα σχετικά θα τα βρείτε στις παρακάτω σελίδες που αφορούν παλαιότερες εγγραφές μου σε άλλους χώρους από τις οποίες μεταφέρω και εμπλουτίζω στην ομάδα αυτή ιστολογίων ότι θεωρώ ότι είναι πιο αξιόλογο από όσα έχω συγκεντρώσει εκεί. Οι σελίδες είναι:
http://glykoxarazei.pblogs.gr/2009/07/oi-zwdiakoi-kykloi-kai-pws-xegeloyn-oi-agyrtes.html
http://glykoxarazei.pblogs.gr/2009/01/402058.html
Μετά την αναφορά των παραπάνω που ΤΕΚΜΗΡΙΩΝΟΥΝ τον τρόπο σύνθεσης της ΑΠΑΤΗΣ των αστρολάγγνων και όπως τους ονομάζω, θα πρέπει να επιστρέψω στον συμβολισμό ο οποίος χρησιμοποείτε όχι μόνο από αυτούς που θέλουν να κερδοσκοπίσουν από την αναπτυσσόμενη βλακεία της αστρολογίας, αλλά και από Βουδιστικές αιρέσεις οι οποίες χρησιμοποιούν επίσης την αστρολογία και αφού άνθισε στις χώρες της Ανατολής, τόσο σε Ινδία όσο και στην Κίνα.
ΙΧΘΥΣ λοιπόν είναι τα αρχικά Ιησούς- Χριστος- Θεού- Υιός- Σωτήρ.
Τα παραπάνω είχαν ευφεβρεθεί από μία αναπτυσσόμενη αίρεση την εποχή του Ιερού χρυσόστομου ο οποίος ήταν ο αίτιος και ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΕ η αίρεση αυτή. Πολλοί είναι οι Θεολόγοι που γνωρίζουν περί της αίρεσης αυτής η οποία είχε σύμβολο το ψάρι και δίδασκε απλά μόνο τους ζωδιακούς κύκλους πέρα από την Χριστιανική και ΚΑΘΑΡΗ διδασκαλία του Θεού. Ήταν μία μικρής κλίμακας ομάδα που αναπτύχθηκε στην Κωνσταντινούπολη.
Επειδή η αίρεση αυτή έσβησε γρήγορα και επειδή τα αρχικά ΙΧΘΥΣ αναφέρονταν στο όνομα του Κυρίου ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΘΕΛΗΣΕ να ορίσει την εξαφάνιση των σχετικών και αυτό φυσικά συνέβει όταν είναι γνωστό ότι ακολούθησε μία ΠΛΗΡΗΣ ΑΙΚΑΘΑΡΙΣΗ αιρετικών κειμένων τα οποία ΚΑΗΚΑΝ από τον Μέγα Θεοδόσιο. Κάηκαν ΜΟΝΟ ΑΙΡΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ και όχι κείμενα φιλοσοφίας και όπως συχνά πυκνά κατηγορήθηκε ο γνωστός αυτοκράτορας του Βυζαντίου.
Οι σύγχρονοι Βουδιστικοι κύκλοι και για να προσεγγίσουν ΙΔΙΟΤΕΛΩΣ του Ορθόδοξους που έχουν γαλουχηθεί με την πεποίθηση ότι τα άστρα ΔΕΝ ΟΡΙΖΟΥΝ την ζωή και τον χαρακτήρα των ανθρώπων υιοθέτησαν το σήμα για το οποίο απλά αναφέρουν ΤΟ ΨΕΥΔΟΣ ότι αποτελεί κατάσταση αποδεκτή από την Ορθοδοξία και με το σχετικό ΨΕΜΑ προσεγγίζουν και τελικά πείθουν τους αδαείς ότι μπορεί τα άστρα να ευθύνονται για τα στοιχεία του χαρακτήρα τα οποία ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΤΗΤΑ και όπως έχω τεκμηριώσει στις σελίδες που σας παρέπεμψα.
Ο Μέγας Θεοδόσιος όρισε την καταστροφή των αιρετικών κειμένων ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ότι ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΘΥΜΙΑ της Αγίας Τριάδας. Ο κύριος δεν όρισε την καταστροφή του συμβολισμού και των αρχικών που αποτελούσαν την αναφορά ΙΧΘΥΣ και έτσι όρισε η Αγία Τριάδα ένα είδος δοκιμασίας από την οποία δοκιμασία όταν οι πιστοί ΑΠΟΡΡΙΠΤΟΥΝ το σχετικό ΨΕΥΔΟΣ μην πιστεύοντας ότι μπορεί να είχε σχέση η αστρολογία με την Ορθοδοξία, ορίζεται Μισθός αιωνίου ζωής τον οποίο θα λάβει το άτομο και είναι τα Πνευματικά αγαθά που ΥΠΟΣΧΕΘΗΚΕ Ο ΚΥΡΙΟΣ. Θυμίζω την αναφορά ΑΞΙΟΣ Ο ΜΙΣΘΟΣ ΣΟΥ των Μοναχών όταν δωρίζεται κάτι σε ναούς ή σε μοναστήρια.
Ο ίδιος Μισθός ή και μεγαλύτερο προκύπτει όταν οι άνθρωποι συναντούν στρεβλωμένες Γραφές της Καινής Διαθήκης να χρησιμοποιούνται από αιρετικούς και όταν ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΨΟΥΝ ΤΟ ΨΕΥΔΟΣ, τότε καί ανάλογα με το είδος και την δυσκολία που υπάρχει για να απορριφθεί μπορεί ο Μισθός να είναι μεγαλύτερος ή μικρότερος.
ΤΟ ΣΥΝΕΤΟ λοιπόν είναι όλοι αντί να πιστεύουμε την κάθε ανοησία ή αντί να αμφισβητούμε τα πάντα χλευάζοντας να προσπερνούμε όταν δεν υπάρχει επαρκώς τεκμηρίωση και ΝΑ ΑΝΑΖΗΤΟΥΜΕ ΠΕΦΩΤΙΣΜΕΝΟΥΣ ΓΕΡΟΝΤΕΣ οι οποίοι θα μας εξηγήσουν όσο τους είναι δυνατό τα σχετικά. Μετά και με έντονο το στοιχείο του προβληματισμού θα πρέπει να ορίσουμε το "λάθε βιώσας" της σχετικής έννοιας για να μπορούμε να αντιμετωπίσουμε λεκτικά τους κατηγόρους του Κυρίου και της Ορθοδοξίας και διαμέσω της ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ ΠΙΣΤΕΩΣ να αποκτήσουμε ΜΕΓΑΛΗ ΕΥΛΟΓΙΑ και συχνά να πετύχουμε αύξηση του Μισθού αιωνίου ζωής και ΑΝ ΟΡΙΣΤΕΙ από την Αγία Τριάδα κάτι τέτοιο η οποία ορίζει Μισθούς ΜΟΝΟ ΑΝ πετύχουμε και οδηγήσουμε στο ΦΩΣ ανθρώπους που έχουν τυφλωθεί από τις στρεβλωμένες γραφές Θεοκατηγόρων και αιρετικών.
Οι στρεβλωτές που οδηγούν ανθρώπους στην πλάνη λαμβάνουν τον Μισθό της αμαρτίας και αν η πλάνη είναι κατάσταση απομάκρυνσης απο την Αρετή και την διδασκαλία αγάπης του κυρίου, τότε μπορεί να οριστεί και ένα είδος ΠΤΩΣΗΣ η οποία είναι μεγαλύτερη ανάλογα με το επίπεδο πλάνης που έχει οριοθετηθεί και ανάλογα με τον αριθμό των ατόμων που θα πλανηθούν από τις στρεβλώσεις του λόγου. Σπάνια μπορεί οι στρεβλωτές ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΖΩΖΟΝΤΑΙ.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)